خیلی این متن دوست دارم ارومم کرد
تَصَورِ ما این است که در اتفاقات تلخ و دردناک مثل آتش سوزی و انفجار، قربانیان حادثه، هنگام مرگ درد و رنج زیادی را متحمل شده اند، اما این فقط ظاهر ماجراست و مرگ جسمانی روی دیگری دارد که ما از آن بی خبریم.
📌آنچه که من از مطالعه ی تجربیات نزدیک به مرگ فهمیدم این است که مرگهای وحشتناکی که نتیجه آتش سوزی ها ( مثل حادثه پلاسکو و نفتکش سانچی) و تصادفات شدید یا بلاهای طبیعی هستند، فقط ظاهر وحشتناکی دارند، و آنچه در هنگام مرگ اتفاق می افتد، چیز دیگری است.
📌معمولا هنگامِ مرگِ قطعی، زمانی که در یک اتفاق مرگبار، روح متوجه می شود که دیگر هیچ راهی برای زنده ماندن وجود ندارد، روح چند لحظه قبل از حادثه، از بدن مادی بیرون می آید. از طرف دیگر چون ما زمان و مکان و چگونگی مرگمان را در جهان روح، قبل از حلول در جسم زمینی دیده ایم، در حافظه روحمان آنرا حفظ کرده ایم و وقتی با مرگ روبرو می شویم بلافاصله آن را بخاطر می آوریم، بنابراین روحمان بلافاصله از جسم خارج می شود تا درد و رنج بیهوده نکشیم. چون در زندگی زمینی، فقط دردها و رنجهایی ارزشمندند، که بخاطر کارمای اعمالمان باشند و یا چیزی به ما بیاموزند.
📌بیشترِ مردم از درد و رنج زمان مردن بیشتر می ترسند تا خودِ مکانیسم مردن! اما واقعیت این است که مرگ هیچ گونه دردی به همراه ندارد و آنقدر سریع اتفاق می افتد که ما حتی فرصت بستن چشمهایمان را هم نداریم. بعضی وقتها در مرگهای ناگهانی، روح حتی متوجه مردن خود نمی شود چون ناگهان همه چیز تغییر کرده و روح وارد اقلیمی می شود که آن را درک نمی کند به همین دلیل در ابتدا گیج می شود و نمی فهمد چرا احساسات سنگینِ مادی، ناگهان تمام شده و احساس سبکی و آرامش می کند. روح درک نمی کند چرا دارد آدمها را از بالا می بیند که دور بدنی جمع شدند، او حتی نمی داند که این بدن خود اوست که روی زمین افتاده، در این مواقع راهنمایان روحی به کمک ارواح می آیند و آنها را آماده ورود به جهان پس از مرگ می کنن
