منم تویه تاپیک گفتم تحصیلکرده ام
اما ترجیح دادم خانه دارباشم و به زندگیم برسم
کلی هم وقت دارم باشگاه میرم استخر کتابخونه سینما تئاتر سمینار دورهمی تفریح پیاده روی و....شیرینی میپزم کتاب مورد علاقمو میخونم فیلم میبینم بابچه هام بازی میکنم اطلاعات عمومیم ازخواهرام که شاغلن هم بیشتره😄
برای خودت باش عزیزم
برای خودت زندگی کن
هرچی که حالتو خوب میکنه همونو انجام بده
خواهرام جفت شاغلن اونم شغل خوب و درآمد عالی اما درحسرت یکی ازاین گزینه هایی هستن که عنوان کردم
همش خسته ن و کمبود خواب دارن
عزیزم ندیدم من تا حالا خانه دارو مسخره کنه
بعدشم زن دکترم باشه شغل اصلیش همون خانه داری و بچه داری دیگه.تازه زن شاغل از زن خانه دارم کارش بیشتره.
چون هم بیرون هم تو خونه کار میکنه.
به کسایی که مسخره میکنن اهمیت نده اونا عقده ای هستن و تظاهر به چیزی که نیستن میکنن.همشون خودشون از دم نه سواد درست حسابی دارن نه چیزی.
گذشته از اینا شعور آدما نه به به تحصیلاته نه به شغلشون مهم انساتیته
بعدشم ماها که خانه داریم برا خودمون استراحت میکنیم صبح تا شب وراحتیم اونایی که شاغلن صبح تا شب آرامش ندارن از خستگی و کار آخرشم باید کنارش خانه داری و بچه داری بکنن والا
منم موقعیت شغلی مناسب پیدا کردم ولی نرفتم ترجیح دادم خونه بمونم حتی شوهرم گفت دوست داری بیا پیش خودم کار کن یه حدود یک سالی رفتم ولی دیگه حوصله نداشتم نشستم خونه من دو تا زن داداشام هم مدرک کارشناسی دارن ولی هر کدوم رفتن دنبال علایق خودشون یکیشون خیاطی پیگیری کرد یکی دیگه نقاشی و تا جایی که الان استاد نقاشی
اول از همه چشم و هم چشمی با فامیل و در و همسایه ممنوع.خریدن وسایل لوکس و غیر ضروری ممنوع.بعدش هم برای خرید الویت بندی میکنم.چیزهایی ک واجب تره اول خریداری میکنم.مثل تهیه ی مواد غذایی و پوشاک و ...
جشن تولد لاکچری،جشن دندونی،هر ماه آتلیه رفتن،خرید اسباب بازی گرون قیمت و ...رو هم حذف کردم.
