اعتقاد داریم، اعتماد نداریم! این دو تا خیلی فرق میکنن. ما میدونیم یه خدایی هست که ما رو خلق کرده، ولی با اطمینان کامل میگم، خیلی از ماها اونقدری که به اعضای خانوادمون اعتماد داریم که کارمونو راه میندازن به خدا اعتماد نداریم. ولی این خیلی خیلی بده!!! خود شما! اگر یکی بهت اعتماد نداشته باشه و بابت کارهایی که براش میکنی ازت تشکر نکنه، از یه طرف هم همش بیاد بگه فلانی، این کارو برای من بکن، براش انجام میدی؟
حدیث قدسی داریم که امام رضا(ع) فرمودن، خداوند میفرماید: من نزد گمان بندهی مؤمن خویشم، اگر او به من خوش گمان باشد، به خوبی با او رفتار کنم، و اگر بدگمان باشد، به بدی با او رفتار کنم.
وقتی شما همش میگی جواب نمیده و دوستم نداره و منو نمیبینه و این حرفا، خب نتیجهش میشه همین دیگه!
اگر دوست داشتی یه سر به تاپیکی که لینکشو توی امضام گذاشتم بزن. خیلی به اینکه زاویه نگاهت درست بشه کمک میکنه.