همسایه های روانی واقعا عصبی شدم تمام پوستهای لبمو خوردم از اعصاب خوردی میخام برم در خونشون

تقصیر خانواده هست من بخاطر این که بچه هام اذیت نکنند طبقه پایین اینقدر اذیتشون میکردم خودم معده درد گرفتم دوست نداشتم یکی بیاد درخونمون فقط خدا خدا میکردم تموم بشه برم و دیگه غلط بکنم تا بچه هام کوچیک خونه آپارتمانی بگیرم الان خونه قدیمی هست اما هم خودمون آرامش داریم هم مزاحم کسی نمیشیم

دعا کن منم برم طبقه اول

بچه هام راحت شن

همسابه پایینی ۶ ماهه اومده  ۶۰ بار اومده در خونه من‌

۶۰ بار رفته در خونه واحد بغلیشون .  (اونا نوزاد دارن  میگه  صدای گریه اش میاد 

خب دهن نوزاد رو که نمیشه بست )

جالبه خودهمین طبقه پایین دائم صدای باند بلند راه مبندازه

گردو میشکنه صداش میاد  ولی ما نمیریم بگیم‌

بعد اون ۶ شب میاد مباد میگه صداتون مباد 

آره همین کارو کن 

تهران هستی؟؟

چند گرفتی ؟

منم حاضرم برم قدیمی ولی دیگه  همسایه نیاد در خونم .

خب فرص کنیم شما همسایه منی

دختر من ساعت چند راه بره که مزاحم نباشه ؟

صبح ها هم که میگن مردم خوابن

۸ شب میگن خوابن

۵ عصر خوابن

سوالم جدی می پرسم

میخواستم راجع بهش تاپیک بزنم چون دغدغه این روزهای منه

من بخدا نابود شدم شوهرم شهر دیگه کار می‌کرد اگه اون خونه بود حساب میبردن صاحب خونه ما دیگه 8 شب می‌خوابید مهمون هم را نمی‌داد من بخدا یه خواهرم ومامانم کی اومدن بهشون میگفتم شرمنده بعد ساعت 9 دیگه نیاید خونه من تابستون یه پارک میرفتیم نمیشد دیر بیایم... 

انشاالله شماهم برین طبقه پایین سخته با بچه 

نه من اصفهانی هستم اونجا بودم الان بخاطر کار همسرم 6 ماه اومدیم زنجان

منم به شوهرم میگم بفروشیم اینجا بریم جای دیگه میترسم بدتر از اینا باشن.تو این گرونی خونه هم که نمیشه تکون خورد.شوهرم میگه چرا ما بریم یه کاری میکنم اونا برن.تا الان کارشون نداشتیم ولی دیگه واسشون کارها دارم

الان مبرم تو سایت می گردم ببینم میتونم قدیمی بگیریم 

قیمتها رو ببینم 

دمت گرم راهنمایی کردی.

بنطرم روح و روان سلامت بچم از هرچیزی مهم تره 

بچم گناه داره هی بهش میگم بشین 

چند بار کتکش زدیم  خودم از عداب وجدان داغون شدم

نمیخوام دعواش کنم اخه من از گل نازک تر بهش نمیگم

ولی سر این همسایه بارها دعواش کردم 

با شوهرم جنگیدم ازینجا بریم

فقط گفتم خدا سرش بیاره چون خودشم بچه ۴ ساله داره 

بخدا می ارزه آرامش بهتر از آسایش اون خونه که بودم خیلی بزرگ و عالی بود اما آرامش نداشتم همش گریه و غصه بود الان راحت شدم بچه هام هم راحت شدن لااقل دیگه درست راه میرن تو خونه اونجا باید رو پنجه راه میرفتن