بذارید براتون حرف استادمونو بزنم.
یه اقای دکتر با شخصیت با فرهنگ درجه ۱
میگفت اولین باری که اومدم تو دانشگاه دخترونه تمام تصوراتم ریخت بهم.
میگفت یاد گرفتم وارد هر فضایی میشم باید سرم پایین باشه و یالا بگم بعد برم داخل.
دخترا چون خودشونن و خودشون هرجا بتونن ولو میشن رو زمین.لنگارو وا میکنن شوخیای بی نمک و جلف انجام میدن.تعامل درست بلد نیستن و بی معنی بازی زیاد درمیارن.
اره ولی اونجا شرایط اینجوری ایجاب میکر دهمه بچه سال بودیم دور از خونواده هامون تویه شهر محدود ساعت ۶ بهدازظهر در خوابگاهو میبستن ادم احساس تنهایی افسردگی میکرد ادم برای فرار از دلتنگی میرفت سمت پسرا دو عاشق میشو
به نظرم بحث اعتماد به نفس نیست
ما یه چیزی رو تئوری میخونیم ولی تا عملی انجام ندیدم نمیفهمیم مثل همین مورد
در مورد پسرام من تو این ۳ سالی که دانشگاه میرم با خیلیییی اخلاقاشون و طرز فکشون اشنا شدم
یه جورایی میتونم بعضی ادما رو دیگه راحت بشناسم
با وجود اینکه اصلا درگیر روابط غلط نشدم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
