اگه 20 ساله بودین

ن چرا؟؟من خودم بعد از متاهلی رفتم خیاطی و هیچیم از آشپزی سرم نمیشد و شوهرم ازینایی که رو غذا فوق العاده حساسه ولی اصن خودمو دست کم نگرفتمو آشپزیم یاد گرفتم خودم بدون ذره ای کمک از کسی ن مادر ن مادر شوهر و ن هیچ کسه دیگه بافتنیم تابستون رفتم کلاس ی کم بلدم الان و شیرینی و کیک پزیم تازه راه افتادم

بستگی به سطح خودت داره.بعضیا خودشون میخونن.سطحشون خوبه فقط میرن آزمونشو میدن.بعضیام سالها میخونن

من تافل دارم ب هیچ دردم نخورد

من خیاطی و بلدم.

خب شوهرمن اینجوریه دیگ نذاشت دنبال حرفه ای برم

یعنی چی به هیچ دردم نخورد؟زبان انگلیسی یکی از واجباته که بتونی چهارتا مقاله بخونی توو ی شرکت درست حسابی کار کنی یا هر کار دیگه

الان همه ی استخداما برا جاهایی ک زبان دون لازم دارن فقط برا کسایی ک مدرک زبان دارنو تو دانشگاه زبان خوندن منی ک تو آموزشگاه خوندمو مدرک آموزشگاهی دارم چن وخته دنباله حداقل کارم ینی تدریس ولی نیس ک نیس

خب شما رفتی سراغ کار تخصصی مربوط به زبان.من کارای دیگه منظورمه که زبان هم کنارش لازمه

اون ک صد در صد زبان برای هر کسی لازمه ولی این دوستمون ب نظرم اول یادگیریه راه و رسم و مهارتای لازم زندگیو در اولویت قرار بده در کنارش آموزش زبانم ببینه مثه من ۸ سال عمرشو نذاره پای زبان ک الان با بالاترین نمره ها مدرک ب دست معطل ی تدریس معمولی بمونه من اگه اونهمه وقتی ک صرف زبان کردم صرف آشپزی و خیاطی میکردم الان هم تو زندگیم خیلی جلو بودم هم میتونستم درامد داشته باشم ازین راه