من که خسته شدم. هرروز گریه هرروز اشک بخدا کل سرم سفید شده . اندازه یه پیرزن کوله بار غم دارم. دخترای هم سن خو مو میبینم حسرت میخورم . من چی ، اگه مامان داشتم نامزدم میتونست گاهی بی محلی کنه بهم. یادمه مامانم که بود سه تا دامادمون دست به سینه و گوش به فرمانش بودن خیلی احترامشو داشتن. اصلن با حرف ادمو قانع میکرد. اما شانس من نه نه مانی دارم نه کسی که بهش تکیه کنم دردو دل کنم. به خواهرامم نمیشه چیزی گفت همیشه نیمه خالی لیوانو میبینن ، بابا و داداش هم که جای خود دارن اصلن نمیخوام نگرانم بشن
بچه ها منم همیشه فکر میکردم اگه مادرم بود اگه پدرم بود چقدر وضعیت زندگیم فرق داشت. ولی بعدا دیدم خیلی از کسایی رو که پدر و مادر دارن ولی وضع زندگی و خونوادگیشون از من چندین و چند درجه پایین تره و حتی با من قابل مقایسه نیس. بله البته اگه پدر مادر داشتیم وضعیت زندگیمون خیلی خیلی فرق داشت و حداقل یه حامی از لحاظ روحی داشتیم ولی همیشه امیدتون رو به خدا داشته باشید یه جا خوندم خدا شرم داره از اینکه بندش بهش امید داشته باشه و بخاد اونو نا امید کنه. پس نا امیدی یکی از حیله های شیطان واسه دور کردن ما از خدا و سختی کشیدن ماست
برار شرم کنه. اونوقت که مادرامونو گرفت . التماسای منو ندید . چقد زجه زدم. چقد التماسش کردم ندید چطور زیر بارون تو سرو صورتم میزدم ندید التماس میکردم فقط بخاطر خوار کوچیکترم مامانمو نگیره. ندید چندین روز پشت شیشه ایسیو دارم ذوب میشم نذید چجور از صبح تا شب مثل جنازه ها شدم تو بیمارستان که فقط بودن کنار مامانمو حس کنم. خدا کجا بود. اگه بود گریه و زجه هامو میدید حتی اگر ملعون ترین ادم روزگار هم اون لحظه های منو میدید میشکست
منم کلی حالم بده. دلم واسه مادرم و پدرم تنگ شده . کلی تنهایی داریم . گذشت زمان درد بی مادریو درمان نمیکنه. همه اینا هست ولی قوی باشید
خدا بزرگتر است.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
