احساس مادرانه رو میفهمم
ولی حرف بدی به شوهرت زدی و اینکه میری خوگه بابات یا اینکه کاش به دنیا نمیاوردمش.......
اگر واقعا اتفاقی بوده و دفعه اولشه و اینطور که میگی ندیده که کار پسرت عمدی نبوده بنظرم باید هر دوتون خودتون رو کنترل کنید
میگم هر دو چون حتی اگر عمدی هم بود نباید سیلی میزد
شوهر من نمی زنه ولی سریع دعوا می کنه
من هیچی نمیگم چون اگه همون دعوا رو هم نکنه دیگه من و می خوره پسرم
ولی خب بچه بیست ماهه خدایی زدن و دعوا کردن نداره
ولی بزار بزرگ بشه پدرت درمیاد
منکه میگم خوبه از باباش می ترسه
ولی تا حالا هم کتک نخورده 😁
چه بی اعصابین همتون
بدبخت بچه چی میکشه
یه لحظه تصورتون کردم ترسیدم
هیچوقت تا الان قهر نرفتم خونه بابام، دوس دارم برم تا تنبیه شه. من هر از چندگاهی اینجوری میرم شهرستان پیش خانوادم میمونم، ولی دعواهای بزرگ و کوچیکمون رو ب هیچ وجه ب خانوادم نمیگم. اصلا ب روم نمیارم
اینو یادت باشه عزیزم بچه فقط مال تو نیست. یعنی ی شی نیست ک بگی از خونه بابام اوردم یا مال منه کسی حق نداره بهش دست بزنه.اولا ولی بچه پدره، در ثانی اونم ی سهمی تو بچه داره دگ
این نقطه ضعف مادرا خیلی بده
اون یه حرکت هیجانی اشتباه کرده توام میخای همون کارو بکنی؟ بزرگترین لطفی که میتونی به بچه ت بکنی اینه که مواظب رابطه ت با پدرش باشی که بچه تو آرامش روانی باشه، شوهرتم وحشی نیس که هر روز بزنه، ترسیده یه اشتباهی کرده
ببین من شوهرم کلا تو عصبانیت تعادل نداره ولی بعدش پشیمون ميشه پسر منم شيطونه امروز که خیلی اذیت میکرد شوهرم کار داشت دورش بود من برای اینکه شوهرم از کوره در نره با اینکه میدونم بچشو خیلی دوست داره و نمیزنه باز بغلش میکردم حتی به خاطرش با پسرم جدا میخوابم تو شوهرتو میشناسی سابقه عصبی بودن داره ببین با تذکر درست ميشه حتی اگه تو داد کشیدی حق نداشت تو گوش بچه بزنه منم اگه شوهرم یک بار دست بلند کنه باهاش برخورد میکنم ولی اگه راه داره قهر کارش نیست
[QUOTE=125244354]اونايي ك ميگن برو بره چيكار كنه،؟؟؟؟بالا اتفاقه ديگه ب شوهرت بگو ديگه تو هيچ شرايطي بچرو نزن بعدم ...[/QUOTE
منظورمو بد گفتم. نمیخوام برم ک ب خانوادم بگم چی شده. میرم ک شوهرم ب خودش بیاد. وگرنه خانواده من ذره ای از مشکلات و دعواهای من خبر ندارن
