ندا خانوم من شعرتو دیدم ، احساسش خوب بود ولی باید روی وزن کار کنی ، من با اجازت شاعرم و روی شعرت کار کردم که وزین تر بشه ، امیدوارم دلخور نشده باشی 👇🏻👇🏻
فراموش کردنت سخته نباشی هم یه دردی هست
ولی آخر یه روز این عشق رسید به کوچه بن بست
برای بی قراری هام دیگه انگاری درمون نیست
شاید باید بری بی من دیگه تو قلب من جات نیست
خودت می دونی این خونه شده کابوس بدعهدی
برو که این دلم حالا نداره طاقت سختی
پره قلبم از این غصه به جای کوه خوشبختی
چقدر تنهاییام سخته تو که من رو نمی دیدی
هوای چشم گریونم همیشه ابریه دیدی
بهت از درد می گفتم ولی انگار نشنیدی
چقدر من عاشقت بودم تو از این عشق ترسیدی
از این ابراز احساسات هزاران بار رنجیدی
عجب ناگفته ها مونده بدون هیچ تردیدی
به روی گریه های من چقدر مستانه خندیدی