سلام
بارها اینجا دیدم که دوستان از گریه بی دلیل نوزادشون بعد از تولد گله دارن و یاد روزهای اول خودم و پسرم می افتم که توی غربت تک و تنها چه ها باهاش کشیدم. تصمیم گرفتم تجربه خودم رو اینجا بذارم شاید به درد کسی بخوره!
گریه پسر من از هفته اول شروع شد ، صبحها بچه خوبی بود و خوب می خورد و خوب می خوابید! ولی نزدیک غروب آفتاب که می شد ، چنان گریه ای می کرد که روزهای اول فکر می کردم خدایی نکرده بلایی به سرش آوردم! همه اطرافیان به تجربه می گفتن که کولیک هست مشکلش! همسرم می گفت شاید چای و قهوه و شکلاتی که خوردی باعث این گریه هاست ، چون اینها نمی تونن کافئین رو هضم کنن! خلاصه من غروبها که می شد احساس بی عرضگی بهم دست می داد کلی گریه می کردم از اینکه می دیدم کوچولوم رو نمی تونم از شر این گریه ها نجات بدم ، طوری گریه می کرد که حس می کردم الان نفس کم می آره !
سئوال من این بود که اگر این دردها به خاطر کولیک یا بیماری هست چرا فقط غروبها به سراغش می آد این شیر همون شیری هست که من کل روز بهش می دم! از دکتر ها هم که پرسیدم قطره های کولیک می دادن ، دوستان هم توصیه شون صدای سشوار و فن و جارو برقی بود که البته کمی موثر بود ولی درمان درد ما نبود!
خلاصه شروع به تحقیق کردیم توی اینترنت و به پدیده ای به نام purple crying برخوردیم!
این نوع گریه که عمدتا غروبها سراغ نوزادان می آد نه تنها در انسان که در بسیاری از پستانداران دیده شده ، یه نوع بی قراری بدون دلیل فیزیکی هست ! که برای تکامل مغز اونها لازمه! راه حل دقیقی نداره ، فقط باید حواس نوزاد رو پرت کرد ! با صداهایی که گفتم ، یا ماشین سواری، صدای شعر خوانی مادر خیلی کمک می کنه ! باید اضطراب رو از خودتون دور کنید و نهایتا اینکه خوبیش اینه که دورانش کوتاه مدته برای پسر من دقیقا آخر هفته 7 درمان شد ولی برای بعضی ها تا سه یا 4 و نادرا تا 6 ماه هم ادامه داشته .
درسته که درمان قطعی نداره ، ولی حسنش اینه که من مادر خیالم راحت می شه که نوزادم بیمار نیست و این یک پروسه ای هست که توی یک سوم نوزادان دنیا هنگام غروب آفتاب اتفاق می افته !
راه شناختش از کولیک هم اینکه نوزاد درد نداره ، پاهاشو توی شکمش جمع نمی کنه ، در طول روز معمولی هست و می خنده و می خوابه ، و فقط غروبها این گریه به سراغش می آد
گفتم این پست رو بذارم اگه از این به بعد دوستی از گریه نوزادش گله کرد براش لینک کنم شاید به درد کسی خورد .
بارها اینجا دیدم که دوستان از گریه بی دلیل نوزادشون بعد از تولد گله دارن و یاد روزهای اول خودم و پسرم می افتم که توی غربت تک و تنها چه ها باهاش کشیدم. تصمیم گرفتم تجربه خودم رو اینجا بذارم شاید به درد کسی بخوره!
گریه پسر من از هفته اول شروع شد ، صبحها بچه خوبی بود و خوب می خورد و خوب می خوابید! ولی نزدیک غروب آفتاب که می شد ، چنان گریه ای می کرد که روزهای اول فکر می کردم خدایی نکرده بلایی به سرش آوردم! همه اطرافیان به تجربه می گفتن که کولیک هست مشکلش! همسرم می گفت شاید چای و قهوه و شکلاتی که خوردی باعث این گریه هاست ، چون اینها نمی تونن کافئین رو هضم کنن! خلاصه من غروبها که می شد احساس بی عرضگی بهم دست می داد کلی گریه می کردم از اینکه می دیدم کوچولوم رو نمی تونم از شر این گریه ها نجات بدم ، طوری گریه می کرد که حس می کردم الان نفس کم می آره !
سئوال من این بود که اگر این دردها به خاطر کولیک یا بیماری هست چرا فقط غروبها به سراغش می آد این شیر همون شیری هست که من کل روز بهش می دم! از دکتر ها هم که پرسیدم قطره های کولیک می دادن ، دوستان هم توصیه شون صدای سشوار و فن و جارو برقی بود که البته کمی موثر بود ولی درمان درد ما نبود!
خلاصه شروع به تحقیق کردیم توی اینترنت و به پدیده ای به نام purple crying برخوردیم!
این نوع گریه که عمدتا غروبها سراغ نوزادان می آد نه تنها در انسان که در بسیاری از پستانداران دیده شده ، یه نوع بی قراری بدون دلیل فیزیکی هست ! که برای تکامل مغز اونها لازمه! راه حل دقیقی نداره ، فقط باید حواس نوزاد رو پرت کرد ! با صداهایی که گفتم ، یا ماشین سواری، صدای شعر خوانی مادر خیلی کمک می کنه ! باید اضطراب رو از خودتون دور کنید و نهایتا اینکه خوبیش اینه که دورانش کوتاه مدته برای پسر من دقیقا آخر هفته 7 درمان شد ولی برای بعضی ها تا سه یا 4 و نادرا تا 6 ماه هم ادامه داشته .
درسته که درمان قطعی نداره ، ولی حسنش اینه که من مادر خیالم راحت می شه که نوزادم بیمار نیست و این یک پروسه ای هست که توی یک سوم نوزادان دنیا هنگام غروب آفتاب اتفاق می افته !
راه شناختش از کولیک هم اینکه نوزاد درد نداره ، پاهاشو توی شکمش جمع نمی کنه ، در طول روز معمولی هست و می خنده و می خوابه ، و فقط غروبها این گریه به سراغش می آد
گفتم این پست رو بذارم اگه از این به بعد دوستی از گریه نوزادش گله کرد براش لینک کنم شاید به درد کسی خورد .
