بله..متوجه شدم...همیشه داستانهایی که می ذارین کاملاً هدفمندن...اما منم دلایل خودمو دارم...من قبلاً اینجوری نبودم...اینجوریم کردن....دوس دارم وقتی میگم امروز حوصله ندارم همش زنگ نزنن گیر ندن نصیحت نکنن دوس دارم وقتی میگم حوصله ندارم تنهام بذارن برادرمو نفرستن خونم تا حواسش بهم باشه..اینجوری بدتر میشم حس میکنم بچه ام حس میکنم نمیتونم از خودم مراقبت کنم. نمیتونم از پس خودم برلیان...خوشم نمیاد برادر کوچکترم مامور مراقبت از من باشه... واسم سخته ...سنگینه...
احساس بدی پیدا میکنم ..خیر سرم من پسر ارشدم و باید حواسم به خانواده باشه اما عصبی میشم وقتی میبینم برادر کوچکترم وظیفه منو به عهده داره هرچند به روی خودش نیاره و الکی بگه اومدم بهت سر بزنم ..اما من میدونم که باز پدرم یا مادرم مامورش کردن به خبرگیری از من
ل
تاپیکو ا وردین بالا خاستم بگم روز زن‌گذشت که دیدم تاپیک قدیمیه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
5 ثانیه پیش
7 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
