من مجردم به اندازه کافی ام تو زندگیم از کاراش صدمه خوردم 😔هر چقدرم سعی میکنم دلم باهاش صاف نمیشه که البته اصلا براش مهم نیست
حتی بارها بابام ازش خواسته تو کارام دخالت نکنه ولی قبول نمیکنه
تا چند وقت دیگه ام قراره جدا شم تنها زندگی کنم
اصلا ادم مسئولیت پذیری نیست هیچ وقت اشتباهاتشو قبول نمیکنه
قبلا خودش یه چیزی میخرید مادربزرگم میگفت مبارکه...مامانم ناراحت میشد اما الان....
تا حالا اشتباهي از مادر نديدم
ولي اگه ببينم به فرض محال بله بهش ميگم تعارف ك نداريم
مثلا دختر داییم کاری کنه ..زود میگه فلانی این کارو کرد تو هم ان۹ام بد۶...مثلا خونش و ۱۰۰ متری کرد مامانم گفت تو هم عوض کن ....یکی مبل عوض میکنه میگه مبل فلانی قشنگه تو هم فلان رنگ بگیر...بارها بهش گفتم به من ربطی نداره من حسود نیستم میگه میدونم حسود نیستی مگر نه زندگیت این نبود
دقیقا مادر منه😑ولی من اشتباهاتشو همش ب روش میارم و انتقاد میکنم نمیتونم نگم خووو بذار بدونن کدوم حرف یا رفتارشون درست نیس
ای بابا من فکر میکردم فقط من با مامانم مشکل دارم نگو خیلیا اینطورین مامان منم سنش بالاست همش غر میزنه دهروز باهاش قهر بودم ولی وقتی ام قهر میکنم تموم روزها با استرس شروع میشه امروز رفتم دیدنش بوسش کردم چشماش اشکی شد دلم سوخت ولی به جاش صبح با ارامش بیدار میشم
😔😔
متاسفانه اصلا دکترارو قبول ندارم من اونم روان پزشکارو چون ریشه ای حل نمیکنن بجا اینکه ریشه ی مشکل طرفو حل کنن فقط داروهای خواب آورو آرامبخش میدن که کلی مضره منو خواهرم ازش دور بودیم من بخاطر ازدواج خواهرمم دانشگاه بود وحشتنااااک لوس شده بود الان خواهرم درسش تموم شده پیششه خدارو شکر بهتر شده
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
