به اینده نامعلوم و تباهمون
از دوستپسرم خواستم جدا شیم نمیخوام در اینده سربار زندگی اون شم همه دلخوشیم این بود بالاخره برای همیشه بیاد ایران باهم زندگی بسازیم به اینکه یه روزی زندگی به ما ایرانیا هم روی خوش نشون میده ولی حالا دیگه روم نمیشه ازش همچین چیزی بخوام ادم فرصت طلبی هم نیستم بچسبم بهش برم اونور
بهتره من با بدبختیایی که هیچوقت قرار نیست از بین بره زندگی کنم