پدرم وضع مالی خیلی خوبی داشت جهیزیه خیلی خوبی بردم مثل همه دخترای فامیلمون حتی یه سر و گردن بالاتر
همه از جهیزیم تعریف میکردن و میگفتن خیلی عالیه و خیلی خوش سلیقه ای و دست پدرت درد نکنه سنگ تموم گذاشته
واااای اما نگم براتون از فامیل داغون و ندید بدید و بی فرهنگ شوهر
نگم از بخل و حسادت خواهر شوهرام تعریف که نکردن هیچ یه کلام تبریک نگفتن تشکر نکردن مدام هم میزدن تو سر جهیزیه
مثلا ظرفای من ایتالیایی و فرانسوی و درجه یک بود
بعد میومدن خونه من میگفتن جنس خارجی خوب نیست چینی فقط زرین و طوس ایران!
یا میگفتن وااای چیه پولاتو ریختی دور فلان یخچالو خریدی اسنوا میگرفتی!
فرشام ترک بود و دستباف میگفتن واییی یجوریه طرحش انگار کهنس هیچی فرش ماشینی ایرانی نمیشه!!!
بعد میومدن این عکسای جهیزیه های لاکچری نشون میدادن میگفتن اوووه چه جهازی ما تا حالا ندیده بودیم نگاااه کن همه وسایلاشون برند و خارجیه!!!!