دقیقا حرف شما درسته.
ذهن انسان از دو بخش ناخود آگاه و خود آگاه تشکیل شده.
بخش خودآگاه مسئول تصمیماته و ناخودآگاه بخش عادت ها.
مثلا من تصمیم به تناسب اندام دارم. دایم به ورزش و تناسب اندام فکر می کنم. ذهن خوداگاه من تصمیم می گیره که این کار و انجام بده من برای دو هفنه ورزش می کنم و این فکر ورزش با منه. ذهن خوداگاه برای اینکه در دراز مدت کمتر اطلاعات درمورد تصمیم ورزش بگیره و بتونه روی چیزای دیگه تمرکز کنه، این ورزش و به ذهن ناخوداگاه من منتقل می کنه. من بدون فکر کردن هر روز ورزش می کنم که این میشه جزو عادتم. در دراز مدت من به تناسب اندامم میرسم.
افکار ما اطلاعاتی هستن که به سمت ذهن خوداگاه هجوم میارن وقتی این اطلاعات زیاد بشن برای عدم سردرگمی به ذهن ناخوداگاه منتقل میشه و ذهن ناخوداگاه هر چی بگه بدن بی چون و چرا انجام میده.
قانون جذب از همین روش استفاده می کنه. انقدر یه چیزی که می خوای فکر کن که تبدیل به ناخوداگاه و عمل فیزیکی بشه