خیلی گریع کردم خیلییییییی نمیدونم چرا قدر اون روزارو ندونستیم هی خواستیم بگذره مگ چی در انتظارمون بود ؟ من بچگی خوبی نداشتم ولی حالا ک فک میکنم دلم لک زده واسه اون روزایی ک جلوی تلویزیون دراز میکشیدم زیر اسمان شهر میدیدم خانه ب دوش شبهای برره هعی خدا کاش اون روز خوب بیاد کاش
بادیدن عکسا رفتم به گذشته هایی که دوس داشتم زودترتموم بشه و بزرگ بشم نمیدونستم تواوج جوونیم همبازی کودکیامو ازدست میدم وداغدار میشم
نمیدونستم لبخند روی لبام قراره خشک بشه
ولی مرسی استارتر ازتاپیکت
کتابا مال دهه شصت نیست، ولی ماهم نیمکت سه نفره داشتیم،فک کنم دهه پنجاه وضعیتشون بهتر بود
یاد همه ایام خوش گذشته به خیر، چه دورانی بود، هیچی نداشتیم برای سرگرمی ولی چقدر شاد بودیم، یاد باد آن روزگاران یاد باد
واقعا یادش بخیر.ممنون از استارتر عزیز که کلی خاطره واسم زنده کرد
واقعا کاش یه لحظه برمیگشتم به اون دوران .واقعا کاش قدر اون دوران و اون روزا رو میدونستم .کاااش
چه خاطراتی زنده شد واقعا با بعضیاش اشک ریختم قلبم فشرده شد... بچه های الآن هرگز دوران جنگ و پس از جنگو کمبودو حتی با وجود تحریما حس نمیکنن... چقدرررررر کم توقع بودیم😔 چقد شاد بودیم😭
من دهه هشتادم یعنی بنظرتون یه روزم مابه این روزاافسوس میخوریم مامانم وقتی تصاویرودیدگریه کرد😢
این کتابا برای متولدین دهه پنجاه و دانش اموزای دهه ۶۰ بودن ما که دهه هفتاد رفتیم مدرسه کتابامون کلا یه چیز دیگه بود
نسل شما رو نمیدونم، آخه اینقدر فاصله اونچه ما تجربه کردیم با اونچه شما در دوران مدرن میبینید زیاده، که نمیتونم حس کنم شما افسوس چه چیزی رو ممکنه بخورید، ما در اوج سختیها و کمبودهای کشور دوران خاصی رو تجربه کردیم و عجیب خاطره انگیز بود و دلتنگشون هستیم
