سلام دوستان من قبلا سابقه ی حمله ی عصبی داشتم که یه دفعه احساس خفگی بهم دست دادو بستری شدم و کلی قرص و دارو ولی یه هفته قبلش کاملا حالم خراب بود همه چیز برام پوچ بود حتی غذا هایی که عاشقشون بودم یا تفریحاتم برام مزخرف ترین چیزای دنیا بودن که رفتم دکتر و یه سری قرص داد که خوب شدم اما خیلی خواب آور بودن ولی بعدش یه دفعه حمله عصبی بهم دست داد خودمم متوجه شدم مواد شیمیایی مغزم تعادلش بهم خورده بود.ولی خب اون قضیه تموم شد درکل من چن سالیه افسردگی دارم ولی این چن روز دائما حالم بده مثلا قبلا فقط شبا حالم بد بود الان از صبح تا شب همین جورم چند بار نفس تنگی گرفتم اصلا میخوام گریه کنم انگار دارم خفه میشم تموم نمیشه حالم از همه چی بده خانواده هم دورن ازم چیکار کنم بخدا میترسم بلایی سر خودم بیارم تحملش سخته هر دقیقه مثه یه سال میگذره میخوام خوب شم قرصا هم خواب آورنو من باید درس بخونم😭😭
برو پیش روانشناس نه روان پزشک
دوستان الان هیچ کس راه حلی نداره ؟من واقعا نیاز دارم
افسردگي ميتونه ژنتيكي باشه بايد سعي كني بفهمي اينو ، مام تو خانوادمون اسكيرو فرني خفيف پارانوييد ارثيه، مادر بزرگمو پدرمو عمم دارن، سبكشم ي جوريه ك از ٢٣ سالگي شروع ميشه و هي وخيمو وخيم تر ميشه و تقريبا راه درماني براش نيست، من بعضي وقتا مقلوبش ميشمو فراموش ميكنم اين اتفاقا و تفكرات خقيقت ندارنو و يه ژن لعنتي تو وجودمه ك مسببشع ، ولي خيلي اوقاتم تا افكاره پارانوييد مياد تو زهنم چشمامو ميبندمو هي ميگم اسكيزو فرني اسكيزو فرني ، من ميدونم ك تو فقط ي ژن لعنتي و حقيقت جهان جوره ديگه اي پس من شكست نميخورم، خيلي بهم كمك ميكنه
منظورم اينه ك فقط خودت ميتوني ب خودت كمك كني و قدم اولش اينه ك درك كني اين يه ژنه كه ريسيده شده در تمام سلولات و در نهايت تو نميتوني از خودت بكنيش پس خودتو براي اين ك خلاف جهت اب شنا كني خسته نكن بلكه دركش كن و بفهم ك با وجوده اين ژن چه طور بايد دنيارو ببيني و چ طور بايد باهاش كنار بياي زمانايي ك اون سعي مكنه تورو فريب بده و دنيارو تاريك جلوه بده بايد بهمي ك اين يه فريبه
اره ارثيه، گفتم ك خلاف جهت اب شنا نكن، بلكه دركش كن و سعي كن بفهمي تمام اينا فريب اون ژنه، و دنياي واقعي اين شكلي نيست ك داره اون ژن بهت تلقين ميكنه، من اينجوري تونستم كمي مهارش كنمو هر روز تلاش بيشتري ميكنمو بهتر از قبل ميشم، انگار هر روز بخواي كشتي بگيريو خوب فردا بهتر از ديروزه
منم یهوحالم خوبه یهوهمه چی برام رنگ میبازه وتازگیاهمش به این فکر میکنم اگه دخترم نبودالتماس خدامیکردم که منوبکشه....نمیدونم ازمادرمه که اینجوری شدم چون اون از وقتی کوچیک بودم همش افسرده بودبهم همش اخم میکردالانم قرص میخوره یاازشوهرمه که هر دقیقه واسه هرچیزی داد میزنه سرمون
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
