سلام خانوما قبلا گفته بودم که همسرم میگه بخاطر موقعیت شغلی و درامدش نمیتونه یا شایدم نمیخواد مهاجرت کنه ولی دلش میخواد که دخترمون تو شرایط ایده ال تری رشد و تحصیل کنه
خب
خب
هممممم عجب همسری
برای من هم که امکانپذیر نبود تنهایی با بچم برم و اینو تنهاش بذارم هرچند دور و برم خیلیا هستن که تنها رفتن و شوهرشون چندماهی میاد پیششون و برمیگرده ولی درواقع اون مفهموم خانواده از بین میره
وای تنهایی که سخته. خب چه کاریه.
یا با شوهرت برو یا تنها اصلا
ولی خوب بالاخره تصمیم گرفتم اینکار رو بکنم اولین قدم هم از ۲ تا موسسه وقت گرفتم برا مشاوره و صحبت کردم فعلا ۲ جا رو کاندید کردم
من میخوام با بچه هام به یه شهر دیگه مهاجرت کنم نگرانم و از مسئولیتهاش میترسم چه برسه یه کشور غریب
اصلا نمیتونم هضم کنم این زندگیارو
بچه ای که بخواد رشد و پیشرفت کنه تو هرجایی میتونه.مگه ادم چقدر عمر میکنه که بخواد خودشو از وجود همسرش و بچشو از پدرش محروم کنه
امروزم قراره برم برای کلاس زبان اولین جلسمه ایلتس رو باید بگیرم حتما
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
