حتما یه خصوصیتی (هرچند از نظر بقیه بد) داشته که تو انقدر گیر کردی توی حست
من یه دوستی داشتم با پسرعموش دوست بود پسره غد و مغرور بود از دماغ فیل افتاده هیچیم نداشت.
یه هیکل ورزشکاری ولی قیافه آفساید
دوستم عاشقش بود هرچی دعوا میکردن باز دلش تنگ میشد
خونوادشم که وحشتناک ناراضی بودن میگفتن پس فردا بچه دار بخوای بشی همش هول و ولا و استرسه
دوستم میگفت من غرور و غدبازیشو دوست دارم. لوس و خاله زنک نیست. زبون م که اصلا نمیتونه بریزه فقط حرف دلشو مث یابو میزنه تو روم سر همینم بلد نیست برام دلبری کنه
آخرشم عروسی کردن
الان خیلی ساله هنوز عاشقشه پسره هم خیلی بهتر شد اخلاقش
ببین چی توی ارتباطتون انقدر برات جذاب بود که نتونستی فراموشش کنی مطمئنا خیلی کمکت میکنه موضوع را واسه خودت حل کنی
هیچی واقعا هیچی بخودم اومدم دیدم رفته تو قلبم من حتی نخاستم بهش برسم چون نمیخاستم ذره ای از حسم بهش کم شه نخاستم حس قشنگی که بهش دارم خراب شه الانم نه دلتنگش میشم نه چیزی فقط ارزومه هیچ مشکلی نداشته باشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
48 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
