سلام به مامانای پرتوان و خستگی ناپذیر
به قدری این روزها این کوچولوهای پر کار واسمون کار میتراشن که شاید کمتر فرصت میکنم به اینجا سربزنم...
مطمئنم هممون خصوصا مامانایی که بچه اولمون هست توی این روزای کرونایی خیلی داره دست تنهایی بهمون فشار میاره از طرفی هم بی تجربگی واقعا دیگه رمقی برامون نذاشته به نحوی که کوچکترین بی قراری یا بدقلقی جوجه هامون ما رو از پا درمیاره و این سیر و روند طبیعی رو واسه ما تبدیل به یک مشکل خیلی بزرگ و فراتر از تحملمون میکنه...
خواستم بگم اونقدر باهمتون همدردی کردم و خیلی جاها یادخودم افتادم خیلی جاها هم خودمو جاتون گذاشتم...
واقعا دست مریزاد به همتون خصوصا مامان غریبا که هیچ کس از مامان با خواهرشون کنارشون نیستند و یک تنه دارند مادری میکنند...خسته نباشید قهرمانان...
توی این روزای پرمشغله و بی حوصله واستون یک حال خوب از خودِخودش که این فرشته ها رو بهمون بخشید میخوام...
شب همتون پر از آرامش...