اینجوری بدتره.اول اینکه خودم راجب زندگی کسی نمیپرسم ی کاری هم ک انجام میدم یا تصمیمی میگیرم ب کسی چیزی نمیگم.اگه هم ی کاری پیش اومده باشه که همه بدونن که مثلا میپرسن چیکارکردی چی شد میگم فعلا هیچی.فعلا معلوم نیس.یا حل شد خداروشکر.
بپرسن چجوری و فلان از ی نقطه بی اهمیتش توضیح کوچیکی میدم.
کسی هم بخواد راجب کاری راهکاری بده که مثلا اون میدونه و حالیشه میگم خودمون ی تصمیماتی داریم.
انتقاد کردن و این چیزارو اصلا جدی نمیگیرم برای خودم.ولی اگه یکی راجب کارای شوهرم انتقاد کنه جوابشونو درست میدم.
اگه یکی بگه فلان کارو انجام بده بهتره و اینجور نمیگم من اینطوری دوسدارم ما میخوایم اینکارو کنیم.میگم باش ولی انجام نمیدم کاره خودمو میکنم.
چن بار اینطوری باشی حساب کار دسشون میاد