من خودم را دوست دارم

جالب بود کار جاری تون. به جای خودخوری و اذیت کردن خودش، راحت حرفش رو زد.حرفش هم منطقی بود.اما انسان فقط وقتی میتونه همچین حرفی بزنه که مطمئن باشه همسرش پشتش هست. اون موقع به نتیجه میرسه.

چقدر خوبه که از همه قشر اینجا داریم.هر کس باید راه خودش رو بره.بنا به علایقش.همه راه ها به دانشگاه ختم نمیشه.هر راهی که توش رشد فکری و پیشرفت باشه عالی هست.عزیزم یکم از احادیث کاربردی و خوب برامون بگو.نکات مفیدی که به درد زندگی میخوره.

"من هروقت برم خونشون همش این بحثا هست ک مثلا فلانی چکار کرد و کلب پشت سرش بدگویی میکنن."اصلا تو بحث غیبت نشین. بگذار بدونن خوشت نمیاد.به کسی هم نگو غیبت حرامه، بگو انرژی منفی تولید میشه. با اولی شدید مخالفت میکنن، اما با انرژی منفی نه.

"مثلا باید از ساعت رفت و آمد من و شوهرم دقیق مطلع بشن اگر از من نپرسن از شوهرم میپرسن که ثمین کجا رفت کی رفت؟ با کی رفت؟!" بعضی حرفها توی معاشرت پیش میاد. آدم ها اگه از هم نپرسن کجا بودی؟بیرون میری و اینا که دیگه نمیشه معاشرت کرد. به نیت بد نگیریم، دخالت تعیین تکلیف کردن لجوجانه هست.

"مثلا چرا بچه دار نمیشین برین دکتر.دکتر رفتین،دکتر چی گفت؟" گاهی واقعا حرفی ندارن بزنن، یا نگرانن، خیلی کارهارو دیگران مدام نگن، آدم پشت گوش میندازه، میگن بچه دار شین که زندگیتون دوام داشته باشه، نخوان کسی رو میگن بگذار بچه نیاره جدا بشن از هم.

"حتی از خانوادم و فامیلم سوال میپرسن و بهم میگن مثلا چرا مامانت بدون بابات رفت مسافرت؟نباید میرفت" بعضی چیزهارو خودمون اطلاعات اولیه اش رو میدیم. اگر نمیخواهیم کسی چیزی بفهمه، بهتر همسر هم ندونه اون نکته رو.

بهترین سیاست صداقت و درستی هست از نظر من. محبت و دوستی و مدارا و دانایی.این تنها سیاستی هست که عواقب بدی نداره.

فقط و فقط بی توجهی. هرچقدر ببینه بیشتر حرص میخوری، بیشتر آزارت میده.

عزیز شدن اون جاری و بی ارزش شدن شما اصلا ربطی به تعریف یک نفر دیگه نداره. همه چیز به خود آدم بستگی داره، وقتی ناراحتی و حرص میخوری، از خودت انرژی خوبی ساطع نمیکنی، فکر نکن کسی نمیدونه درونت چیه، همه میتونن هاله های همدیگه رو حس کنن. بدون کلامی حرف میتونن انرژیت رو بگیرن. شما انرژی کلافگی ساطع میکنی، اون جاریت چون با اهداف پلید موفق شده، انرژی موفقیت. این کارها مقطعی هست. بدی همیشه در کوتاه مدت خیلی خوب جواب میده.اما وای به روزی که دست صاحبش رو بشه. برای همیشه منفور میشه.خدا الان مهلتش داده تا ببینه چه میخواد بکنه. برو سراغ خوبی که خوبی همیشه برنده است.

ببین پگول جان، به هر حال داری آزار میبینی از این رفتار و میتونم درکت کنم.گاهی اوقات بعضی حرفها و کارها روی مغز آدم هست.خیلی خوبه که آدم مردمداری هستی و رعایت نسبت و سنش رو میکنی. هر حرف مستقیم ممکنه بد تعبیر بشه و اون دیگه ممکنه کمتر بره و بیاد. دو تا راهکار میگم بهت، ببین کدوم برات خوبه. یا یکبار جلوش بگو (وقتی که اون چیزی نگفته همون لحظه) ای بابا بعضی ها مدام نصیحت میکنن آدم رو، در حالی که چیزی نپرسیدی. یا راه بهتر برو بهش بگو چون من شمارو خیلی عاقل دیدم، میخوام یک مشورت باهات بکنم. یکی از اقوام همسرم مدام به من راهکار میده و منو نصیحت میکنه، من نمیخوام ناراحتش کنم، چون بزرگتره، اما واقعا من ناراحت میشم و چند تا مثال مشابه کارهای خودش، با تغییرات بزن براش. بگو به نظرت چیکار کنم؟مطمئن باش خودش میفهمه. یاد اون داستان افتادم که یکی جلوی امام حسن (ع) و امام حسین (ع) که بچه بودن اشتباه وضو میگیره، و میخوان که به طرف بگن وضوت اشتباه هست. میرن و بهش میگن ما دو تا جلوت وضو میگیریم، شما بگو وضوی کدوم ما اشتباه هست. و اون مرد متوجه میشه که اشتباه از خودش هست.رفتار بزرگان این هست و خوشحالم که برای فهموندن اشتباه دیگران، دنبال راه خوب هستی و احساس طرفت برات مهم هست.

مثال بزن عزیزم، چی گفتن؟میگم مثال، چون باید ببینیم اصلا حق با کی هست؟چی گفتن؟ چه جوری گفتن، شاید ما حساسیم، شاید مشکل از طرف مقابله.شاید حرفی سخنی منجر شده.باید ریشه ای بررسی بشه هر حرف و سخنی.

"من به کارهای هنری علاقه دارم و سعیم بر اینه که خودم رو با اونا مشغول کنم و سرگرم باشم.". ببین عزیزم، اگه به علاقه ات برسی، بقیه مطالب زندگی میشن حاشیه.هر زندگی یک اصل داره و یک حاشیه.خانواده همسر و کارهاشون تا وقتی کار دیگه ای برای انجام دادن نداشته باشید اصل هستند. چیز دیگه ای رو جایگزین کنید تا اونها تبدیل بشوند به فرع. تحمل فرعیات زندگی هم راحت هست. با فکر کردن بهشون، انرژی ندید به این مشکل.فقط و فقط سخن امام علی (ع): اگر برای ذهنت، مشغولیتی درست نکنی، ذهنت تورو به خودش مشغول میکنه.کار ندی دست ذهنت، ذهنت کار دستت میده.دوستان عزیزی که از احادیث اطلاع دارند، دقیق این احادیث رو بنویسند، من از ذهنم بصورت ضمنی می نویسم.شما علمی اش کنید و ترجیحا با رفرنس.

هیچ کس نمیتونه بزرگ فکر کنه، مگر اینکه رشد کنه. جایگاه فکری اش رو تغییر بده. مقاومت نکنید در برابر تغییر.همه ما اینجا این راه هارو رفتیم و موفق شدیم و تنها راهش همین هایی هست که میگیم. بزرگ فکر کردن در پله اول یعنی اینکه بپذیری طرز فکر دیگری هم جز طرز فکر شما ممکنه وجود داشته باشه.نکات مهمی برای تمرکز روی اونها هست که حیف عمر و وقتمون هست. البته همه باید این مرحله رو بگذرونن و نمیشه از روی پله های رشد و ترقی پرید. برای موفقیت هیچ آسانسوری وجود نداره، باید پله پله برید. همه این بچه ها اینجا هستند تا با حوصله دست شمارو بگیرن و پله پله ببرن بالا.لطفا دوستان پله های بالاتر با صبوری با دوستان پله های پایین تر رفتار کنند و کمک کنند در این راه به دوستانشون.

اینقدر خودتون رو دوست داشته باشید و به خودتون احترام بگذارید تا از محبت و توجه دیگران بی نیاز بشید. دقیقا وقتی انرژی بی نیازی از خودتون ساطع می کنید، و عشق محبتی که به خودتون دارید ازتون پراکنده میشه، ناخودآگاه همه بهتون عشق و احترام میدن.هر انرژی ای هم جنس خودش رو جذب میکنه در این دنیا.