کلا من توصیه میکنم هر زن و مردی که میتونه بره حوزه
فقط برای خودش در وهله اول، چون واقعا آدم بهتر میشه اونجا چون هروز بمباران میشه بامباحث اخلاقی، عرفانی، قرانی، الهی و ناخوداگاه کم کم حس میکنه بهترشده هرکسی.
زندگی شخصیو بهترمیکنه.خوبیش اینه درس حوزه طولانیه و عین یونی نیس مثلا ۲ الی۴ سال یکجا بایکسری آدمای ناهمگون باشی و تهشم هرکی بره سی خودش.
فکرکنید ۱۰ ،۲۰ سال حداقل آدم یه محیط خوب بره، باافراد همسان، افراد پاک و اهل تعالی یکجاباشه، مرتب این درسای اخلاقیو بشنوه چقددد میتونه یکسری صفت خوب درونش نهادینه شه و همون آدم خوبه تزکیه شده و درمسیر کمال باقی بمونه.
و بااطلاعات خوبی که کسب میکنی ب خیلیا هم میتونی کمک کنی تو زندگی
هروز حوزه پر از درسای خوبه برای من، کلاس تاریخ، کلاس اخلاق، کلاس ذی طلبگی، مفاهیم و روانخوانی قران ، فقه...آموزه های دانشمند بزرگ شهیدمطهری و....
مثلا از چیزایی که گفتن بهمون: یکی از احادیث امام علی ع: طوبى لِمَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ النّاسِ .خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى مردم باز دارد...
یا اینکه امام علی ع میفرماین: انحج الامور ما احاط به الکتمان؛ موفقترین کارها، کاری است که با کتمان کامل صورت گیرد و امام جواد ع می فرماید: « اظهار الشئی قبل ان یستحکم مفسده له- آشکار کردن چیزی پیش از آنکه استوار گردد موجب تباهی آن می شود....
ینی همونکه میدونید لابد...نباید قبل انجام کاری، اونو جار بزنیم...