اره دوسپسر منم همین طوری بود
تو حرفاش میگفت چقد خوبی فلانی ای کاش مال من بشی
بعد میرفت دو هفته غیب میشد
نیگفت سرم شلوغه
واقعنم شلوغ بود ولی یه زنگ ک میشد بزنه نمیزد
بعد من کات کردم اونم پیگیر نشد ک چرا کات کردیو ابنا خیلی راحت رفت
آره داشتم...
یه سال باهم بودیم ... وقتی اینجوری بود منم خستم شد هی من باید سلام میکردم ، من سراغشو میگرفتم، من باید بگم دوسش دارم و فلان... خلاصه خستم شد... مثلا 5-6 روز رو میرفت شیراز هیچ بهم نمیگفت منم نگرانم که کجاس و چکار میکنه ... جواب هیچی رو هم نمیداد...
خخلاصه خستم شد دیکه منم سراغش رو نگرفتم ... هیچی بهش نگفتم اونم که پیام نمیداد اصلا، نه تماسی نه چیزی .. گذشت و گذشت تا 6 ماه خبری ازش نبود ... بعدش هم واسم خواستگار اومد که قبول کردم دیگه به خواهرم گفتم بهش بگو من نامزد کردم یوقت فیلش یاد هندوستان نکنه .. اونم فقط گفت خوشبخت بشه... و تمام...
من کارم گریه و زاری بود اون بیخیالی و خوشگذرونی ...
بنظرم موندن تو همچین رابطه ای اشتباهه
اینکه همچی برات مبهم باشه
اره شوهرم دوازه از خواب بلند میشه میره سرکار ۱۲ میاد یه ساعت گوشی بازی میکنه میخوابه اما هرموقعه خواستم واسم وقت گزاشته
باید بیخیالش بشی
من منتظرم خودش بره ولی نمیره عوضی نمیخوام مقصر من باشم. بود و نبودش دیگه برام فرقی نداره برام خیلی کارا میکنه خیلی ولی همینکه هی سرش شلوغه میریم بیرونم‌همش دائم با تلفن راجب کار حرف میزنه.دنیا ارزش نداره پای همچین ادمایی جووونیمون بذاریم دیگه مهم نیست کسی برام
