داستان زندگیم

من با کمک بعضی از اقوام مادرم تونستم بزرگ بشم ووارددوران دبیرستان بشم دوم دبیرستان بودم که پسر داییم خاستگارم شدومادرم هم کاملا موافق و خوشحال ومن بخاطرمادرم راضی شدم واونجابودکه خواهر برادرهای ناتنیم قضیه پسرداییموفهمیدن ومخالفت شدیدکردن وبامادرم درگیرشدم

تو همون حین که بین مادرم وبرادرهام اختلاف وجودداشت چندنفرازاقوام پدرم خاستگارم شدن ومادرم طرف پسرداییموفهمیدن وبرادرهام طرف اقوام پدرم

امامن هیچ کدوم رو قبول نکردم واینطورشدکه مادرم ازمن ناراحت شدوتامدتی باهم بحث ودعواداشتیم ولی من ازپسرداییم خوشم نمیومد

تو همین مدت خواستگارهای زیادی میومدن هم غریبه وهم فامیل،مادرم لج کرده بودوباهمشون بدرفتاری میکردومیگفت تازمانی که سرت مثل دنذونت بشه دیگه نمیزارم ازدواج کنی واخلاقش بدشده بوداکثرموقع ودعواداشتیم ومن که از لحاظ تحصیلی افت شدید کرده بودم به ناچاروقتی دعوامون میشدمجبوربودم پناه به خواهر ناتنیم بیارم

خیلی از لحاظ روانی تحت فشاربودکه تااینکه بایه نفرآشناشدم منکه تشنه محبت بودم وارزو داشتم یکی دست به سرم بکشه ودوسم داشته باشه(مادرم سنش بالابودودرک نمیکرد واخلاقش خشک بود)رابطه من با اون شروع شدوهمه زندگیم شده بود اون آرزو داشتم باهاش ازدواج کنم بااینکه من دختریه آدم سرشناس وپولداربودم که پدرموازدست داده بودم و برادرهای ناتنیم به مامحل نمیدادن ولی نمی دونم چرا عاشق اون شدم البته اون اقاهم پسریه آدم سرشناس وپولداربودم ولی به قصددوستی بامن واردارتباط شدومن ساده هم به ازدواج فکر میکردم دلم می خواست ازدست همه راحت بشم وبه یکی پناه بیارم وفکرمیکردم این همون کسیه که منتظرشم

سه سال باهاش بودم وهمش منتظرروزی بودم که بگه میخوام باهات ازدواج کنم ولی خبری ازاین حرفانبود،مادرم کم کم فهمیده بود که تلفنی بایکی درارتباطم وبهم میگفت پیداش کردی کورخوندی که بهش برسی منکه دیگه ناامیدشده بودم ومیدونستم اون فقط برای دوستی داره پیش میره ومن دارم این وسط نابودمیشم هربارکه می‌خواستم باهاش تموم کنم نه خودش میزاشت ونه من طاقت داشتم

تااینکه یه خاستگاربرام اومدکه ازهمه لحاظ خوب بود ومن قبول کردم ورابطمو بالون پسره قطع کردم وبعدازیک ماه عقدکردیم و زندگی جدیدی برام شروع شد،مادرم به ازدواج با این خاستگارم راضی شدوقراربودکه چندماه بعد ازدواج کنیم ولی برادرهام برام جهیزیه نمیخریدن وکسی هم نبودکمکم کنه ولی شوهرم منودرک میکردوخیلی احترامموداشت وخودش گفت که خودم همه چی میخرم نگران نباش

بعداز۶ماه قرارشدماازدواج کنیم ورفتیم کارهای تالارومقدمات عروسی روانجام دادیم یک ماه مونده به عروسی سه نفرازاقوام دورمون تصادف کردن مردن و برادرهام گفن که عروسی بایدکنسل بشه واگرنشه هم ماکسیرو دعوت میکنیم ومن وشوهرمن و خانواده شوهرم گفتیم که میخواهیم عروسی بگیریم ماازدواج کردیم والان چندساله که باهمیم ولی من به خاطر فشارهای روحی افسردگی شدید گرفتم وشوهرمن بهم میگه توهیچ کسونداری 

مادرم ازاون خونه که مال داداشم بودرفت یه جای دیگه مستاجرشدوالان شوهرم اجارشومیده مادرم کلیه هاش ازکارافتاده ومن هم افسردگی شدید گرفتم وتحت نظرروانپزشکم شوهرم منودرک میکنه ولی گاهی مواقع سرکوفت بی پولی وبی کسیرو بهم میزنه الان هم هیچ کسی روتوزندگی ندارم که حتی روزی یک بارگوشیم زنگ بخوره وبه امیدش برم گوشیموجواب بدم خیلی تنهام نه خواهروبرادر،نه خاله وعمووعمه خانواده داییم هم بخاطرپسرشون قطع رابطه کردن 

قلبم مریض شدوآریتمی قلبی گرفتم من موندم ویه روح و جسم مریض ویه مادرتنها وبی سرپناه وبی کس اینقدتنهام که دلم میخواهد یکی درخونمون بزنه ویه ساعت پیش بشینه 

یاخدا

انشاالله که خدا به قلبت شادی ببخشه وزندگیت سرشارازخوشی باشه