دعوای دیشب با شوهرم

تا دانشگاهم تموم شد استخدام شدم اولش مامانم نزاشت کارو ول کنم بعد دیگه الان سابقم زیاد شده دلم نمیاددورات سختیها را گذروندم بخوام ولش کنم بعدم به این نتیجه رسیدم مشکل من کار من نیست اخلاق و منش همسرمه 

با سرکار نرفتن هم مسکلات دیگه برام ایجاد میشه

قربونت بشم زندگیا بالا پایین داره هرکسی یه جوری امتحان میشه توی زندگیش و صلاح کارشو خودش بهتر‌میدونه 

انشاالله همون هیچ وقت از کرده ی خودمون پشیمون نشیم توی زندگی 

انشالله شماهم موفق باشی توی زندگیت گلم انشالله اقاتونم روز به روز بهتر بشه 

خلاصه هرکسی یه اخلاقی داره انشالله دلا خوش‌باشه و تن ها سالم 😘

ببین گلم بذار اونم به تجربه شما برسه شما این شرایط رو‌توی زندگی با مادر و پدرتون داشتی و برای همین فکر‌اقتصادیت بیشتر از شوهرته

و این که سن شوهرت هنوز انقدا نیست که تجربه داشته باشه و باید کم کم تجربه به دست بیاره

این جور مسائل توی زندگیایی که زن و مرد هم سن هستن وجود دارع چون خانوم از نظر هوش و عقلی بیشتر از مرد میفهمه درصورتی که مرد چندین سال بعد اصلا متوجه همچین قضایایی میشه و یه حقیقته

پس شما بهش دلگرمی بده با این شرایط‌که میگی شوهرت دوست داره پیشرفت کنه ولی راهشو بلد نیست 

و توقع هم نباید داشتع باشی یه مرد سری بیاد بگه اره من بلد نیستم شما که خانوممی بیا به من یاد بده این تمام غرورش له میشه و هیچچچچ وقت همچین کاری نمیکنه

بذار به مرور زمان با راهنمایی های یواشکی و‌گوشه کناری که میزنی نه مستقیم راه و چاه رو بهش نشون بدی 

آره بدتر اینه که دیگه نمیتونم بهش اعتماد کنم برای همین هرچی میگه من بازم یاد گذشته میافتم... ولی خب باز به خودم میگم صبوری کنم شایدم اشتباه میکنم :(