اصلا حرف طلاق رو نیار..فقط باهاش حرف بزن.اروم .مهربون باش ولی نه اونطوری که به بغل و آشتی ختم بشه.بشینید جدی جدی حرف بزنید.اگه خونه عصبانیش رو تشدید میکنه تو پارکی قرار بذار.. یا اگه نگران رفتاراش هستی برو خونتون.منتظرش باش.
بگو که بخاطر چند تا صدقه ای که میگی منو از دست میدی..بگو ارزش داره واقعا؟! مهربون و آروم بگو.
رسیدنی خسته هست و داغون. یه دونه چای بیار.خشمش خوابید ،شروع کن به حرف زدن.
جواب گرفتی که خدارو شکر..نشد برو مرحله دوم.
بگو پس با خانوادم حرف بزن.من دیگه حرفی ندارم.
ولی اصلا به طلاق نکشون.جدی باش ولی اصلا طلاق نگیر.اصلا و اصلا اسمش رو نیار. این اسم رو ورد زبونتون این همه راحت نکنید.زندگیت رو تسلیم چند تا مانع نکن.از چنگشون بکش بیرون.ناسلامتی چندین سال دارید میگید عاشق همید،دروغ بود همش؟؟؟؟ قانع نباش.این حسات زودگذره..
# ابهت زندگی تون رو بخاطر چند تا مانع گذرا پایین نکش.عشق و زندگیتون رو مقدس بدونید و سیاهش نکنید.
دیگه بگیا طلاق میگیرم!!!