مردن آدمیزاد که به نتپیدن قلبش نیست!
آدمیزاد می میرد اگر عادت کند به گریستنهای وقت و بی وقت.؛به کابوسهای بی سرانجام شبانه؛به دل کندنهای از سر ناچاری!
آدمیزاد نفس میکشد اما زندگی نمیکند اگر بشکند بغضش اما آرام نگیرد دلش؛اگر تمام دنیایش خلاصه شود در دلنوشته های از سر دلتنگی اش،اگر نخواهد زنده بماند اما بترسد از مرگ؛از جداییها و تنها ماندن در برزخ!
آدمیزاد میمیرد اگر بتپد قلبش آن زمان که نباید!!!
(آسیه محمودی)