بالاخره به ما هم گفتن(خونواده همسر)

دیگه عمرا دعوتش کنم

نمیرمم

چون شوهرم.گفت.نمیام

استارتر تو جوری که دلت میخواااااد زندگی کن کاری نداشته باش کی راضیه کسی ناراحت.به نظرم اخلاقیات خودمون رو رعایت کنیم کافیه .دلت نمیخواد تبریک نگو زوری که نیس 

خب دیگه پس بهتر یه دلیل پیدا کردی بزاریشون کنار 

من الان رابطمو خیلییییی کم کردم و خیلی آرامشم بیشتره ولی یوقتایی حرص میخورم چرا انقدر نزدیک بودم چرا براشون اینهمه کار کردم و دیر فهمیدم 

ولی بازم ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازس 

شوهرمم.میگه دیر نشده

لعنت بهش لعنت 

خیلی بهم برخورد گفت کبود شده

گمشه بابا میگفتی مگه مثل تو دیوونه ام بزنمش شاید خودت خیلی میزنیش که اینجوری در مورد من فکر کردی 

میدونم چی میگی خیلی حرص داره 

من خیلییی بدتر از اینا رو ازشون دیدم هی دلم میخواد یه تاپیک بزنم از همه ی کارایی که کردم و از همه ی کارایی که کردن بنویسم بلکه خالی بشم میگم ولش کن 

ولی شوهر من انقدر خره پولشو خوردن کلی تهمت زدن اشکشو درآوردن چه روزای سگیی داشتیم از دستشون بازم بایه سلام خر شده کلی تحویلشون میگیره  

خدا لعنتشون کنه  

عزیزم محل نده .ناراحتیشون برات مهم نباشه

باورکن تو زندگیا انقد مشغله داریم ک بارداری جاری توش هیچه

خیلی خوشگله که عااااشقشم😂😂😂😂

فقط و فقط واگذارشون کن به خدا

میدونی خدا خیلی منو دوسداره

واقعا ازش ممنونم

یکارهایی واسم کرده که شرمندشم همیییییشه

بخاطر اذیتهای خونواده ی شوهرم اومدیم شهر دیگه زندگی کنیم؛خونوادم که خیلی کمک حالم بودن الان باهام یعالمه فاصله دارن

گفتم خدایا من از همه چی بریدم 

گفتم با رفتنِ من خوشی از زندگیشون بره

که با چشم خودم میبینم و با گوشم میشنوم که داره میره

افرین 😘مهم نیست