من رفتم پسرم 3 سالش بود طاقت نیاوردم شب و روزم شده بود گریه بخاطر بچه م برگشتم
معلومه
البته من به قصد جدایی رفتم
هیچوقت خونمو ترک نکرده بودم
بابام وکیل گرفت مهریه امو گذاشت اجرا و گفت اگه بخوای بچه ات رو هم میگیریم
ولی همسرم زنگ زد و کلی حرف زد و پشیمون بود بابامم گفت جلسه ی دادگاه باید برگذار بشه و بیاد تعهداتی که میدم و بده
همسرمم اومد داد و منو برد😂
الانم سر پدر و مادرش کوچکترین دعوایی راه نمیندازه و الکی دفاع نمیکنه و جلوی اونا هم کلا حق رو به من میده
میدونه من نباشم مادرش نگاهشم نمیکنه
1سال و نیم هم با خانواده شوهرم قطع رابطه بودم بخاطر اون جریان
مثلابه شوهرم یاد داده بود زنت الکی میگه ویار وتهوع دارم ما مگه قدیم ویارداشتیم داره خودشو لوس میکنه واونم تاچندماه فحش ودعوا که تودروغ میگی ازبس گریه میکردم بچم بدنیا اومد انقدرجیغ میزد پدرم دراومد
یاهم هرروز میومد ببینه حالاکه من ویاردارم کارای خونمو میکنم وبرای بچش غدا میپزم یا نه اصن یه وضی
بچها دارم میترسم از زندگی پیش خانواده شوهر انگار مشکل همس
