یه فردی رو بهم معرفی شده، 4 جلسه همو دیدیم که یبارش با خانواده اومدن خونمون. قرار شد باهم یه مدت در ارتباط باشیم تا بیشتر همو بشناسیم.
حالا ارتباط ما کلا این چند روز شد روزی 3،4 تا پیام و یه بار حضوری همو دیدیم. و ایشون گفتند که من تو برقراری ارتباط دارم کوتاهی میکنم و انتظار بیشتری داشتد چون مثلا نمیگم بیرون همو ببینیم(خودشون فقط یکبار گفتن و منم راحت موافقت کردم) یا زنگ نمیزنم بهشون (خودشون کلا دوبار زنگ زدن اونم برای بیرون رفتن هماهنگ کنن) یا پیام کم میدم (خودشونم کلا در حد سلام احوال پرسی بوده).
حالا سوالم اینه واقعا دختر باید پا به پای پسر زنگ بزنه یا قرار بیرون بذاره؟؟ شما تو دوران آشنایی چقدر و چجوری در ارتباط بودید؟
منم درسته حس بدی ندارم ولی خب حس خوبه هم ایجاد نشده که مشتاق بخوام باشم. میخواستم بخاطر ویژگی های خوبشون به ایشون و خودم فرصت بدم که اونم اینجوری بی بخار داره میگذره.
حالا چیکار کنم؟ من قرار بذارم؟ من شروع کننده پیامها باشم و زنگ بزنم؟ یا چی؟
