من شرایط تقریبا مشابه داشتم
یعنی یه کودکی وحشتناک و یه نوجوونی کابوس مانند
انقدر زجر کشیدم که خدا میدونه از کتک و تحقیر و تجاوز و خیانت مادر و بی پولی کشیدن بخاطر خست ش تا هرجور عذاب و خاطره وحشتناکی که فکر کنی
چیزی که نجاتم داد درس بود
هیچی غیر از درس نداشتم، نمره خوب میگرفتم و تحسین میشدم
دانشگاه توپ قبول شدم و با یه پسر خوب آشنا شدم و واقعا اون کابوس لعنتی تموووووم شد
دیگه ۱۸ سالته پدر و مادرت حتی طلاقم بگیرن تو میتونی خودتو جمع کنی
توروخدا بچسب به درست و اصلا به اون رابطه مجازی که توی تاپیک دیگه ت گفتی اهمیت نده