اره قبول کن حداقل یه سرپناه هست
خوب کردی عزیزم الان دوست منم شرایط شمارو داره هر روزش بدتر از دیروزشه نباشد همچین امکاناتی ک ارامش نداشته باشی
وای خیلی سخته ایشالله همه اونایی ک تو این وضعیتن نجات پیدا کنن.به نظر من تو چادر زندگی کردن و مستقل بودن آرامشش خیلی بیشتر از پنت هوس مادرشوهر و خواهرشوهره
اخه از مستاجری که بهتره..یا فوقش یه مدت هستی دیدی نمیتونی بده مستاجر..یا ازشون بخواه مقداری که قراره برای طبقه شما هزینه بشه رو بدن خودتون حالا هر کاری که کردید
اشتباه میکنی اپارتمان میرید داخلش ودرب و می بندی مثل خونه الانت که نیست زرنگ باشی راحتتر میتونی زندگی کنی بعدم دیدی راحت نیستی به بهانه کوچکی بده اجاره و برید یک جای دیگه
من طبق تجربه خودم بهت میگم اگه یه اتاق داشته باشی ولی اختیارش رو داشته باشی بهتر از اینه که یه خونه داشته باشی ولی اختیارشو نداشته باشی
تازه کنارشون بودن باعث میشه حرمتها هم از بین بره و خیلی مسائل دیگه...
ولیاگه ساخته شه و واحدت مجزا باشه که راحتی.الان تو آپارتمان ها کسی از کسی خبر نداره
آی قربون دهنت ، راستش ما فامیل هستیم پدربزرگ مادربزرگم هم تو این ساختمون هستن ، همه هم انتظار دارن من نه ادامه تحصیل بدم نه کار کنم بشینم تو خونه خدمت اونا رو بکنم ، مامانم که بیچاره ام کرده ، تو رو خدا این زندگیه ، دنبال علایقت نرو و فقط عذاب بکش
بالاخره مقصر شوهرته که نتونسته واست خونه فراهم کنه و به نظرم واقعا پدر شوهرت داره لطف میکنه
همین الانش هم حرمتی نداریم ، خواهرشوهرم که میاد شدهرم باید راننده آژانسش بشه ، اعتراض هم که می کنم میگه من چون بیکارم و اینجاییم اینجوریه ، قرار نیست که همیشه اینجوری بشه ، پارسال سر این من با شوهرم قهر کردم از اون به بعد کل خانوادشون به جز پدرشوهرم باهام حرف نمی زنن ، شاید ده بار با مادرشوهرم رفتم آشتی کردم ولی حتی جواب سلامم هم نمیده
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
