لطفا راستشو بگین چون من حس میکنم نمیتونم ولی یکم عذاب وجدان هم دارم ،تو تاپیک قبلی گفتم بچه ها جاریم یتیم شدن اونم فقط 4روزه ولی همه از ترس اینکه ببرن خونشون دیگه مجبور به نگه داری بشن سریع فرداش میگن مریضیم نمیتونیم حتی خاله خودشون اینجور شد که برادر شوهر بزرگم گفت باید یه تصمیمی بگیریم اینجوری نمیشه که منتظر شب 7 یا 40ام بمونیم مراسم سومم هم که تموم شد جاریم که همون دیشب به من گفت من نمیتونم کمردرد دارم بچه ها خودمم به زوربزرک کردم خواهرشوهرمم یکیش سه قلو داره که خوب واقعا دیگه نمیتونه اون یکی هم سه تا بچه داره خودشم میخواد طلاق بگیره اون یکی برادر شوهرمم زنش میگفت دور من یکیو خط بکشین وظیفه خواهر شوهراست ،طرف خانوم هم میگن بچه واس طرف شوهر البته فقط یکیشون اینو گفته شاید امشب یکیشون قبول کنه حالا راست بگین شما باشین چیکار میکنید ؟آخه من واقعا نمیتونم ولی عذاب وجدان هم میگیرم،بعد اگه کسی قبول نکنه تکلیف بچه ها چی میشه میتونن واسشون پرستار بگیرن؟
من رو چشم بزرگش میکنم
چندتا بچه ان؟
چندسالشونه؟
خودت بچه داری؟
چند سالشونه ؟؟
بستگی به روحیه ات داره
چند تا بچن...سنشون
چند سالشونه من از خدامه بیارم .. بچه هام همش میگن بریم بچه بیاریم.
قطعا بزرگشون ميكنم. اونم به روي چشمم
طفلی بچه ها
من حس میکنم بزرگشون میکردم
نمیدونم آدم نمیدونه چ شرایطی داره
تصمیم سختیه
ولی احساسی این کار و میکردم
خدا هیچ بچه کوچیک و بی مادر نکنه 😔
میتونین تایمی کنین.هر یه ماه خونه یکی
من باشم قبول میکنم .اونا بچه یتیم هستن بعدم بچه فامیلن از گوشت و پوست ادمن .پیشم باشن هم درست تربیتشون میکنم .هم بهشون میرسم هم چقد دعای خیر پشت سرمه و خدا خوشش میادد
من چون خودم بچه ندارم قبول میکردم، همیشه دوس داشتم بچه نیارم و یه بچه بی سرپرست رو به فرزندی قبول کنم
من باشم نگه میدارم...فرض میکنم بچه خودمه... خاله شوهر من سر زایمان فوت شد بچش رو خواهر شوهرش که نامزد بود نگه داشت الانم بزرگ شده
من اگه توی همچین شرایطی باشم خدایی نکرده و همسرم همکاری کنه قبول میکنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
