هیچکیو ندارم باهاش درد دل کنم میخوام یکم اینجا حرف بزنم سبک شم😭
چرا یه عده از بچگی تا بزرگی غرق در آرامش و خوشبختی هستن یه عده هم مث من از اول عمرم تو فشار روحی جسمی ماااااالی بودم و هستم؟ دلم میخواد برم مشهد دلم میخواد برم اونجا بشینم انقد گریه کنم تا کوووور بشم اما نمیطلبه...دارم میمیرم از افسردگی😭مریضی یه طرف بی پولی یه طرف تنهایی یه طرف دوری از فامیل و خانواده یه طرف شوهرمم همش سرکاره صبح که خوابم میره شب که میاد شام میخوره میخوابه یک سال و نیمه نرفتم شهرم 😭 بچه کوچیک تو دستمه نه باشگاه میتونم برم نه سرکار صبح تا شب چپیدم تو این چهار دیواری لامصب تفریحم شده رفتن خونه مادر شوهر حرص خوردن از دست پدرشوهر...
