بخاطر کوچیکترین کاری ک برام میکرد حتی چیزی ک وظیفه اش بود ازش تشکر میکردم بهش احساس مهم بودن میدادم آقا از دهنم نمیافتاد و بسیاااار نوازشش میکردم چون آروم میشد برا همه کاراش حمایتش میکردم و توی ذوقش نمیزدم نذاشتم احساس کنه از من خیلی کمتره اون دیپلمم نداره و من ب قول خودش دکترم (هنوز دانشجو ام)
خلاقیت هاشو میدیدم و تحسین میکردم و اون لذت میبرد نظر مخالفم رو صریحا اعلام نمیکردم از خانواده اش ب هیچ وجههه بد نمیگفتم