فک میکنم. ریشه در تربیت شون داشته باشه حسادت و چشم هم چشمی
کاش اول تا پیک زده بودم برادرشوهرایی که از زن داداش متنفرن دلیلشون را بگن شاید از نظر چن تا مرد میتونستم پی به دلیلش ببرم
تاپیک خواهرتو خوندم سردرد گرفتم ببخشید میگم اینو ولی واقعا بیشعوری و بی عرضگی هم حدی داره!!!!
تو داری بخاطر خواهرت زندگیت و بچت و خودتو نابود میکنی
اول از همه که هنوز آدمی به بیشعوری خواهرت و شوهرش ندیدم که انقد نفهم و بی شخصیت باشن
دوم اینکه اگه میاد چرا پامیشی غذا درست میکنی؟؟؟بذار از جاش بلند بشه خودش بشوره و بپزه
سوم اینکه حق خودت و همسرته که انقد بی عرضه هستین که فاتحه بخونن به زندگیتون.دعوا کنین بچه هاشو حتی شده بزن پشت دستشون تا بهشون بربخوره پاشن جمع کنن برن داهاتشون
اگه هیچ‌کدوم ازین راه ها جواب نداد خیلی محترمانه بهش بگو تا الان اومدی قدمت رو چشم ما بوده ازین ببعد دیگه‌اومدی مشهد یک یا دو روز بیشتر نمیتونم ازت پذیرایی کنم خدافظ
اصلا گیرم بهش بر بخوره کلا قطع رابطه کنین با اینا.بهتر چی هستن این خونه خرابکن ها؟؟؟؟
بذار به هرکی هرچی میخواد بره بگه‌انقد دهن بین نباش اعتماد بنفس داشته باش و زندگیتونجات بده
اصلا چه معنی داره مردک نجس هرزه ای که مشروب مصرف میکنه تو خونه زندگیت راهش بدین
سلام چه خبر خواهرت اومد؟
سلام خاهری،
تاپیکتو خوندم قفل بود نشد پست بذارم
هر پستو که میخوندم یاد خودمو خاهرم افتادم
منو خاهرم فاصله سنی مون یکساله تقریبا،
اونم سه تا بچه داره ،دقیقا همسن بچهای خاهرت
وقتی میان خونمون از بس بریز بپاش میکنن دیونه میشم،هر بار یه وسیله میشکنن یا خراب میکنن
خاهرمم هیچی بهشون نمیگه،چون عاشق بچهاشه،نمیخاد بهشون سخت بگذره
یه بار غیر مستقیم بهش گفتم بچهاشو مدریت کنه،گف من بچهامو اوردم بهشون خوش بگذره،اگه قرار بود بیفتم دنبالشون که خونه خودمون راحت تر بودیم😐
خیلی کفری ام از دستش ،ولی خاهرمه،دوسش دارم
نمیتونم بگم نیاد
یبارم یکی دوهفته خونمون موندن،همش بخاطر اونو بچهاش با شوهرم بحث داشتیم،بچهاش وسیله میشکستن شوهرم میومد بامن دعوا میکرد میگف چه خاهری داری بگو بره خستمون کرد(مادرشوهرش خونه شونو خالی گذاشته بود رفته بود خونه دخترش که اونا برن اونجا،ولی خاهرم خونه ی خالی رو ول کرده بود اومده بود خونه ی ما😕)
اخرش یه شب شوهرم داد و بیداد کرد که اونم بشنوه،بلند گف به خاهرت بگو بره خسته شدم وگرنه خودم از خونه میندازمشون بیرون (چون جلو سر و صدای بچهاشو نمیگرفت،شوهر منم اعصاب نداره)
اونم فرداش اصلا به روی نیاورد،مجبور شدم خودم بهش بگم که شوهرم اینجوری گفته!!اونم از منه بیچارت دلخور شد و وسایلاشو جمع کرد رفت خونه مادرشوهرش...بدون یه تشکر بابت اون همه حمالی!!!!
خاستم بهت بگم تنها نیستی ،منم دقیقا مشکلات تورو دارم همشهری😓
درضمن الکی به خودت فشار نیار ،خاهرت بخاطر ارامش بچهاش به تو فکر نمیکنه،حتی حاظر نیست به خودش زحمت بده غذا درست کنه،توم به فکر ارامش خودت باش و اینبار همش حرف از گرونی بزن ،یا همش تو اشپزخونه باش و بگو خسته شدم ،بزار معذب شه...
میتونی هم یه دعوای ساختگی ترتیب بدی بذار تا اخر عمرش یادش بمونه خونت نیاد!!
یا بهش بگو ببخشید خاهر من از خدامه بیای خونم ولی شوهرم اعصاب نداره باهام دعوا کرده
یکاری کن عذاب وجدان بگیره یا معذب شه،
به فکر خودتو بچه و همسرت باش ❤امیدوارم نتیجه بگیری
