پناهندگی

هند رو فراموش کردی😫

اخه همچین میگن انگار ایران فقط بدی داره بقیه اش خوبه

البته من اولش منظور خانومو متوجه نشدم که اردوگاهو گفتن

وای خدا راست میگی؟ یکی از آشناهای ما ۶ ماهه رفته کلی تعریف میکنه میگه بهمون کانکس جداگانه دادن و ...

من احساس میکنم چون تلفنشون شنود میشه مجبورن دروغ بگن

چندموردو بگم

دوست شوهرم میخواست بره میگفت انقدر تو دریا چرخوندنمون که چندتا قایق رفتن زیراب ازترسش برگشته بود

برادرشوهر دوستمو نرسیده به ترکیه کشتن

فقط باید ببینی کانکس که می‌گن یعنی؟ واقعا زندگی توی کانکس تعریف داره؟ 

ای بابا اگه خاج هز کشور میخوایین بری اگه میتونید از راه قانونی برید وگرنه اونجا خیلی خیلی اذیت میشین

توی کمپ وضع خیلی خرابه! البته که پلیس حواسش هست ولی وقتی اتفاق بدی بیفته بعدش طرف را هر جور مواخذه کنند به چه درد می‌خوره؟ یک دختر بچه‌ی ۱۳ ساله‌ی افغان بود من بهش درس می‌دادم. چند وقت پیش متوجه شدیم هپاتیت B داره که راه انتقال خونی هست و یا جنسی. دکتر بردند بچه رو گفت مال چند هفته‌ی اخیر هست. مددکارش با من صحبت می‌کرد. واقعا از اضطراب به خدا رسیدیم و من دیگه چون از نظر ذهنی برام سنگین بود قضیه را ول کردم. کمپ خیلی جای داغونی هست با بقیه‌ی جاها قابل مقایسه نیست. 

دیگه نفهمیدم پزشک و مشاور و ... چه تصمیمی گرفتند!

نمیدونم همچین تعریف میکنه انگار وسط کاخ الیزه است.

منم تعجب کردم اتفاقا.میشه بیشتر از شرایطشون بگید؟

اره راست میگی پسر دایی من و زن و بچه 2 ماهشم تو اینطور ماجرایی تو اب غرق شدن فقط پسر دایم تونست خودشو نجات بده

کی بهش تجاوز کرده بود؟

دقیقا اگر قصد خارج شدن از ایران را دارید راه قانونی برید. کشورهایی مثل کانادا و استرالیا مشاغل خاصی را قبول می‌کنند. یا برای تحصیل برید. تحصیل در خیلی از جاها پولی نیست و بورسیه هم هست. فقط یک همت بالا و رزومه‌ی خوب از ایران می‌ خواد. از اول با احترام و تلاش خودتون وارد بشید. از اول وارد محیط‌های دانشگاهی و خوب بشید. اصلا گیرم که افراد بعد از چهار پنج سال در به دری توی کمپ پناهندگان موافقت هم بگیرند (که الان خیلی از ایرانی‌ها را برمی‌گردونند) ولی اون چه زندگی‌ای میشه؟ از اول وارد جمع بد شدند. باید همیشه طبقه‌ی پایین اجتماع باشند. دوستان و رفت و آمد نامناسب شروع می‌شه. فضای سالمی نیست. 

اروپا که الان تبدیل شده به خاورمیانه دوم بدبختا حق دارن خوب راه ندن 

نمی‌دونم من دیگه نپرسیدم. تا یه جایی با من صحبت می‌کردند و امیدوار بودند بچه به من چیزی بگه ولی بچه‌ی خیلی توداری بود. من هر بار با ممدکار و .. حرف می‌زدم تا دو روز به هم ریخته بودم. دیدم کمکی هم از دستم برنمیاد دیگه خودم را کشیدم عقب. 

وقت‌هایی که از نظر روحی قوی باشم می‌رم و سعی می‌کنم کمک کنم. ولی اینقدر مشکلات اونجا ناجوره که واقعا آدم خودش قوی

 نباشه داغون می‌شه.

ولی خیلی خیلی سخت میگیرن همون کانادا تحصیلی هزینه اش بالاست ویا شغلی هم باید از دانشگاه خوب و امتحان زبان و بازم بیمه سابقه کاری توی ایران و.... میخواد وبازهم هزینه برادره من که میخواست بره واقعا سخت بود خیلی استرلیا رو خبر ندارم ولی فک کنم از کانادا سخت تره