اطلاعاتم این هست که در آلمان ایرانیها را برمیگردونند. حتی نصف افغانها را هم الان برمیگردونند. یک کمپ در نزدیکی محل زندگی من هست که گاهی برای کمک و تدریس اونجا سر میزنم (در آلمان). چندین سال توی یک جایی شبیه سگدونی زندگی میکنند. شرایط کمپ افتضاحه و افراد از فرهنگای مختلف (اکثرا هم فرهنگ مشکل دار که یا مال آفریقاست یا خاور میانه) باید با دستشویی و حموم مشترک توی کانتینر زندگی کنند. یک روز درمیون دعواست و یکی را میبرن دادگاه. شرایط بسیار سختی هست و یک ایرانی که مشکل خاصی نداره واقعا اشتباه میکنه بخواد چنین دردسری برای خودش درست کنه.
تازه اینا مال کسانی هست که سالم به اینجا رسیدند. برای من داستانهایی تعریف میکنند از مسیر آمدنشون که واقعا خطر جانی داشته.
من مونی هستم که از سال ۸۹ در سایت فعال هستم. یک مدت خودم داوطلبانه به سایت نیومد و وقتی دوباره برگشتم تا در تاپیکهای قدیمی به خصوص تاپیک خشونت علیه خانومها فعال باشم، با وضع نابسامان سایت رو به رو شدم. حدود شش ماه پیش بود. داشتم داخل پیام خصوصی با نی نی یار در خصوص مشکلات سایت چت میکردم که ایشون «به هوس نیمه شبی» فقط چون قدرت در دستش بود و نباید جایی جواب پس میداد وسط صحبتهای خصوصی بی هیچ اخطار و حرفی من را قطع دسترسی کرد. اکانتی هفت هشت ساله را قطع کرد که باهاش سالها با علاقه در سایتی که دوستش داشتم و بهش اعتقاد داشتم وقت گذاشته بودم! من موندم و این سوال: «واقعا این بود آرمانهای نی نی سایت؟»