ممنون میشم حالا ک داستان رو فهمیدین ب تاپیک قبلیمم سر بزنین راهنماییم کنین چجوری برخورد کنم با خانواده نامزدم
عزیزم همه مثل هم نیستن
من ۲ سال با همسرم دوست بودم فامیل هم نبودیم...از دو شهر جدا با فاصله ۳ ساعت
هم من میخواستمش هم اون
وقتی اومدن برای خواستگاری اول خوانوادم قبول نکردن بعد ۶ ماه که اومدن رفتن بالاخره راضی شدن
هم خودش خوبه هم خوانوادش همه جوره هم قبولم دادن بهم احترام میزارن...و الان ۹ ساله که به همسرم زندکی میکنم و خداروشکر خوشبختم
اگر میبینی خوانوادش خوب نیستن اگر میتونی بزارش کنار چون نمیتونی ازش بخوای که پدر مادرشو نبینه
چقدر خوب خیلی روحیه میگیرم وقتی میبینم یک نفر اینطور از زندگیش راضیه
انشالله خوشبخت و پایدار باشین
ن من هیچوقت نمیخوام جدا شه از خونوادش چون به هرحال پسر داییمه
فقط ب این فکر میکنم که این خانواده واقعا لیاقت من نیست کاش وقتی 15سالم بود چشمامو باز میکردم
الانم مسئله ای نیست مهم نامزدمه که همه جوره داره هوامو نگران نیستم
نفس جون کارت دارم هروقت اومدی بهم بگو
