نه مسافرتی نه هیجانی
نه علاقه ای نه عشقی
نه حرف تازه ای
فقط تو خونه متوقف شدم
نمیدونم چیکار کنم ؟
شرایط جدایی هم ندارم
نمیذاره با کسی رفت و امد کنم با هرکس دوست بشم شروع میکنه ازش ایراد میگیره.
از هرکس بپرسن میگه از همسر من مرد بهتر وجود نداره ولی متاسفانه تو خونه افتضاحه . دیگه حالم از معذرت خواهی هاش بهم میخوره .
بگو تفریح میخوام دارم میپوسم
میگه الویتم در زندگی کار و پوله از مسافرت خوشم نمیاد.مثل بچه ها شدم هرکسی میره سفر یهو بغض میکنم
کار و پول ؟؟ بگو اولویتت در زندگی ، زندگی کردن باشه نه زنده موندن 😒😒
منم حال روحی شمارو دارم مسافرت هم دو سه روز در سال میریم تو یه شهر غریب زندگی میکنم تنها یکی دو تا دوست هم دارم ولی ماهانه با هم رفت و آمد داریم..کلا تو خونه ام با یه بچه..😢😢خونه ام هم نور شمال میکیره با پنجره رفلکس ، صبح ها انقدر تاریکه و منم تنها نفسم میگیره احساس خفگی میکنم. هوا هم که از اول عید ابری بیشتر😩. مثلا از اول عید ما چهار روز اول رو مسافرت رفتیم بقیه اش رو برگشتیم تو شهری که هیچکی نداریم یعنی دیگه تنهای تنها از اون روز تا الان من فقط بچه و همسرم رو دیدم با آدم های غریبه تو خیابون،
