وقتی خودت الان حس مادری و رویای بچه دار شدن و بزرگ کردنش رو نداری خیلی سخت میشه برات بچه ی یکی دیگه رو با عشق و مادرانه بزرگ کنی
و اینکه احتمالش رو بده که نود درصد توجه همسرت رو بچش باشه نه شما و اولویت اولش اون باشه
واقعا مشکلی نداری؟
اگه یوقت بچه دار شدی بین بچت و بچه ی همسرت فرق نمیذاری؟ کاری میکنی اون حس کنه مادر بالای سرش هست نه نامادری؟