دعوا

۸ سال تفاوت سنی داریم از عروسی به اینور مشکلاتمون بیشتر شد سر مامانش همش با من دعوا میکنه مامانش اتاق عمل بوده به پسراش نگفته بعد حالا اومده میگه مامان من از ترس اینکه عروساش نگن شوهرمون رفته دنبال کارای مامانش نگفته منم گفتم مامانت اگه نمیخواست بگه کلا نمیگقت نه الان بعد یه هفته اومده گفته

فش های خیلی زشت من اوایل هیچی نمیگفتم ولی وقتی میبینم حتی به مدرو مادرمم فش میده دیگه عصبانی میشم و جواب میدم اصلا رفتار با زن بلد نیست

پدر و مادرش طلاق گرفتن این اصلا هیچی انگار یاد نگرفته مامانش مدام دخالت میکنه و بعدم میگه من کاری ندارم خیلی دلم شکستس خیلی تو فشارم

من همه جوره احترام میزاشتم و محبت میکردم ولی یجور دیگه جواب میگرفتم

من اصلا اونجوری نیستم تا دیدم مامانش مریضه هرکار از دستم براومد کردم خیلی دلم نازکه ولی اصلا خوبی های من به چشمش نمیاد فقط و فقط خانوادش براش مهمن یه عروسی رفتیم یه عکس با من نگرفت ولی با خانوادش تند تند عکس میگرفت اصلا به من اهمیت نمیده

من قصنگ براش توضیح میدم میگم من این چیزارو دوست دارم از این چیزا بدم میاد بهش میگم ولی اصلا اصلا براش یه ذره مهم نیست همص تحقیر میکنه همش میگه زندگیم خراب بشه به جهنم برام مهم نیست منم دارم سرد میشم دیگه

نمیدونم والا کسی رو میخواسته یا نه ازدواجمون کاملا سنتی بودش

پشیمون نمیشه به من میگه تقصیر خودته یهو حمله میکنه لباس تن منم پاره میکنه از هیچکسم حساب نمیبره نه خانواده خودش نه من جواب همرو میده قلدر بازی درمیاره. بهش خیلی گفتم بریم مشاور قبول نمیکنه. از مامانش راضی نیستم نصف تقصیرا گردن اونه با حرفای دوستاش حیلی دهن بینه ازشون نمیگذرم واقعا دیگه صبرم تموم شده

از لحاظ چهره سر هستم بعد چون تفاوت سنیمون ۸ ساله همش به من میگه تو جوون میمونی من پیر میشم ادای منو در میاره میگه دیدی گریت میگیره قیافتو اینجوری میکنی اونجوری میکنی خیلی باهام بر حرف میزنه سمت خانوادشم میریم  به کل اخلاقش عوض میشه. یه ماه نرفتیم سمت فامیلاش خیلی خوب بود یه شب دعوت شدیم تو جمع اونا به من گفت چقدر حرف میزنی منم گفتم دوباره اومدیم اینور اخلاقت تغییر کرد البته اینارو اروم میگفتیم کسی نشنید

گفتم میگه به درک به جهنم زندگیم خراب بشه خیلی بهتره که الان ارامش ندارم تازه دست پیش میگیره پس نیفته من از اول بهش گفته بودم از مشروب بدم میاد دوستاشو دعوت کرد اومدن مشروب اوردن منم عصبانی شدم انگار تمام خستگیا موند به تنم که چند روز کار کردم واسه مهمونی بعد تازه منو مقصر دونست گفت اخلاق نداری هرچی هم میگفتم با توهین جواب منو میداد

من جدیدا دیگه نمیتونم سکوت کنم چون عصبی میشم میبینم سرم به خونه زندگیم گرمه همیشه خونه تمیز غذا اماده بهش انقدر محبت میکنم که حد نداره ولی دیگه جدیدا میبینم هیچ جوره جواب نمیده منم جواب میدم هرچی بگه میگم خودتی به پدر و مادرم بگه میگم پدر و مادر خودتن.

واقعا دیگه نمیدونم چیکار کنم منم دوست ندارم جلوی زن داداشم شوهرم باهام بد رفتار بکنه باعث سرافکندگیمه میاد خونه خانواده ی من واسه پدر و مادرم ناز میکنه چشم و ابرو میاد باهاش حرف میزنن یکی در میون جواب میده معلوم نیست مشکلش چیه بعدم همش میره و میاد به من میگه تو مقصری من والا نمیدونم چه تقصیری دارم