🦋رسول گرامی اسلام (ص): از غیبت و سخن چینی سخت پرهیز کنید، چون غیبت سبب باطل شدن روزه و سخن چینی موجب عذاب در قبر می گردد.[*]
🛑آثار سخن چینی از نگاه قرآن و حدیث؛ این عمل ناپسند که در اسلام از گناهان کبیره شمرده شده است،[۱] پیامدهاى دنیوی و اخروی نامطلوبى دارد که به تعدادى از آنها اشاره می کنیم:
1. دشمنى و تفرقه
«دو به هم زنى» و «تفرقه افکنى» مهم ترین نتیجه «سخن چینى» است. مشاهده می کنیم که در بیشتر جوامع و خانواده هایی که آتش تفرقه میان آنان شعله ور است، آتشگیره آن، زبان سخن چین بوده و هیزم آن سخنانى است که بر زبان می آورد.
پروردگار در نکوهش سخن چینان می فرماید: «کسى که بسیار عیبجوست و به سخن چینى آمد و شد می کند، و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است».[۲]
ابوذر می گوید که پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) به من فرمود: «اى ابوذر! "قتات" داخل بهشت نمی شود». پرسیدم: اى رسول خدا! قتات یعنى چه؟! «فرمود: یعنى سخن چین. اى ابوذر! سخن چین در آن دنیا از عذاب خداوند راحتى نیابد».[۳]
امیرمؤمنان على(علیه السلام) در سخنانی فرمود:
«بدترین شما سخن چینان اند که میان دوستان جدایى می افکنند و در صدد عیب تراشى از پاکان هستند».[۴]
«از سخن چینی ها بپرهیزید که کینه ها به بار می آورد».[۵]
«کسی که در سخن چینى تلاش کند، افراد نزدیک به جنگ او، و افراد دور به دشمنی اش برخیزند».[۶]
2. دشمنى با خدا
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: «دشمن ترین شما نزد خدا، سخن چینان اند».[۷]
3. پذیرفته نشدن دعا
روایت شده است که؛ قحطى بنى اسرائیل را فرا گرفت. حضرت موسى(علیه السلام) چندین بار از خداوند طلب باران کرد، ولى باران نبارید. به دنبال آن بود که پروردگار به آن حضرت وحى کرد که دعاى تو و یارانت به این دلیل مستجاب نمی شود که در میان شما شخص سخن چینى است که بر این کار اصرار می ورزد. موسى(علیه السلام) پرسید: خدایا او کیست تا از میان خود اخراجش کنیم؟ فرمود: اى موسى! من خود، شما را از سخن چینى برحذر می دارم، چگونه راز او را بر ملا سازم؟ آنان به صورت جمعی[و با حضور سخن چین به صورت ناشناس] توبه کردند و خدا نیز برایشان باران فرستاد.[۸]
📚پی نوشت ها:
[*].بحار الانوار ، ج 74، ص 67.
[۱]. انصاری، کتاب المکاسب، ج 2، ص 63
[۲]. قلم، 11 ٓ 12.
[۳]. طوسی، الامالی، ص 537
[۴]. کلینی، ، الکافی، ج 2، ص۲۲۵
[۵]. کراجکی، کنز الفوائد، ج 2، ص 14
[۶]. عیون الحکم و المواعظ، ص 437
[۷]. ابن أبی جمهور، عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، ج 1، ص 100
[۸]. شهید ثانى،کشف الریبة، ص 42 ٓ 43
🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷
@yaraneashora