به نظرم اینایی که تعریف میکنن استثناء.منم خیلی هارو میشناسم که زندگی دومشون بدتر از زندگی اولشونه.اینم که میگید متاهل ها که جدا میشن تو محبت کردن حرفه ای هستن رو هم قبول ندارم.به نظرم به خاطر مشکلات گذشتشون بیشتر عصبی وافسرده ترن.
پسرتون گناه داره?فردا بزرگ میشه و میره شما تنها میمونی.میخوای بهش بگی بخاطر تو وایسادم و این زندگیتو تحمل کردم.فک میکنی چی میگه در جوابت?میگه نباید تحمل میکردی.ولی فردا وقتی ببینه مادرش خوشبخته افتخار میکنه بهتون
لطفا از قول بچه ها تصمیم نگیرید شمام حق زندگی کردن داری گلم.
دوست من شوهر اولش خیانت کرد جدا شد. دومی هم به زور خانوادش ازدواج کرد که بیوه نمونه. ولی طلاق گرفت. برای بار سوم با یه آقاپسر همه چی تموم و عاشق ازدواج کرد.
عروسیشون توی کشتی توی ترکیه برگزار شد. الانم خیلی خوش هستن و به زودی هم بچه دار میشن. دوستم نه بابای پولداری داشت و نه چهره اش خیلی خاص بود. فقط خسلس سخت تلاش کرد سطح زندگیشو بالا ببره. حرف مردم براش مهم نبود و گذاشت هرچه قدر میخوان چرت و پرت و تهمت بگن. الانم داره نتیجه تلاشش رو می بینه. نوش جانش
اگه می خواست با مدرک دیپلم بشینه با اون مرتیکه اولی زندگی کنه الان هم خودش بدبخت و افسرده بود و هم دو تا بچه افسرده داشت.
حالا من بچه نداشتم ولی طلاق گرفتم بعد با شوهرم آشنا شدم...
شغلش بهتر از اولی، از نظر مالی و پس انداز و ماشین بهتر از اون، اخلاق و خونوادش هم صدبرابر بهتر از اون
تو این یه سال و نیم که زیر یه سقفیم حتی یک بار، حتی تو اوج عصبانیت به روم نیاورده گذشتمو
بچه شون کجاس
پیش پدره ؟ یا مادر؟
