بچه ها میدونین من ت این ۲۸ سال شاید کلا ۵بار لاک زدم اهل ارایش نیستم یه رشته مردونه خوندم یادم نمیاد اخرین بار کی دامن پوشیدم یا مثل خانوما تیپ زدم موهام رو همیشه بی مدل فقط بالا میبندم هیچوقت با دختر بچه ها دوست خوبی نبودم و جذبم نمیشدن بیشتر دختر بچه ها با تعجب بام رفتار میکنن در عوض تموم پسر بچه های فامیل منو می بینن هیجان زده میشن عاشق بازی های پسرونه بودم
نگرانم نکنه مادر بدی باشم دلم همیشه میخاس از دو تا جنس بچه رو داشته باشم اما نمیخاسم ناواردیم تو مادری رو با یه دختربچه با اون وسعت احساسات شروع کنم همیشه میگفتم قبل دختر دار شدنم باید کلاس برم امروز رفتم سیسمونی فروشیچندتا لباس انتخاب کردم که مادرم و فروشنده و حتی همسرم از بی ذوقیم شوکا شدن در صورتی که به خوش سلیقگی معروفم اما به لباسای رنگی اویز دار و اینا عادت ندارم
کسی مثل من بوده؟ الان مامان خوبی هستین؟ حس می کنین دخترتون خوشبخته؟