یه عده از مرد ها تو دوران مرد سالاری موندن و جزئی از شخصیتشون هست بعضی از زن ها هم مشکلی ندارن درواقع با این موضوع اتفاقا برای هم زوج های خیلی خوبی هستن .
من با یه اقا اشنا شدم یعنی اولین رابطم اول اینجوری نبود بعد مدتی گفت من مرد سالارم تو لجبازی حرف خودتو داری به من گوش نمیدی چیزی که من میگمو انجام نمیدی موقعی گفت که من بینهایت دوسش داشتم ولی شخصیتم کاملا برعکس بود سعی کردم باهاش کنار بیام با خودم گفت خب یه چشم گفتن چیزی نیست اگه خوشحال میشه با چشم من .. بعد مدتی نتونستم چون چیزی که اشتباه هم بود میگفت قبول کن و من متنفر بودم از اینکه اشتباهی رو قبول کنم که میدونم اشتباهه و اینحا مشکلات درگیری ها دعوا ها شروع شد نمیشه ساخت حتی اگه عاشق اون ادم باشی وقتی که شخصیت متفاوتی داری
باورت میشه پدرشوهرم دستشو آورد جلو گفت دستمو ببوس؟؟؟؟
اینقدر که شوهرم گذاشته بودش روی سرش...
اینارو گفتم تا بدونی اشتباه منو تو نکنی...
کاش از اول مرزها و خواسته هامونو مشخص کنیم تا با سکوت به خودمون آسیب نزنیم...
من اینقدر مو رو از ماست بیرون کشیدم مجرد موندم!!!
تو کتم نمیره کسی بیاد بگه زنو میشه عوض کرد!
پارسال یه خواستگار داشتم جلسه اول انقدر مادرم مادرم کرد ردش کردم خودش فهمیده بود خراب کرده بعد تماسای خانواده اش یه بار خودش شخصا زنگ زد خونه مون به مامانم گفت یه بار دیگه فرصت بدید بیام شاید سوءتفاهم شده...قبول نکردم! توجه به خانواده نشونه خوبیه نه با این جملات تازه اون بدبخت اصلا نگفت اول مادر بعد زن...
ببین من تو حسرت مادر شدن دارم میسوزم اما هر ازدواجی رو قبول نمیکنم واقعا سخته، خداروشکر که تغییر کردی نذار سرشون تو زندگیت باشه
