کیا بعد زایمان روحشون متلاشی شده

برای مادری کردن خیلی وقت داری همینکه اطرافیانت هستن شیرش میدن مواظبشن شکرخدا کن خیلیا همینم ندارن فعلا بفکر سلامتی خودت باش واسه بچه وقت زیاده تمام عمرت...

تلفنی شده نوبت بگیر

و سریعا اقدام به درمان دارویی رو با مشورت روانشناست شروع کن خیلی مهمه

چون تو شرایط شما ۹۰ درصد دارو ممکنه بدن

و نگران نباش

زمانی ک زیر نظر ۲ دکتری

نه وابستگی داره ن چیزی

شما درمان میکنی خودتو

و به موقع قطعش میکنی با مشورت خودشون

روانپزشکا همینن من خودم زمانی پنیک داشتم چه بلاها سرم نیومد عادتم دادن به دارو....بعد داروها شدن بلای جانم داروها رونمیشد ترک کنم ... با خودم کنار اومدم شجاعت بخرج دادم کم کم همه چی رو قطع کردم و با این روش موفق شدم کنار اومدم الان سالهاست حالم خوبه

دمنوشا آرامبخش هم خوبه شربت بیدمشک و گلاب

دم کرده اسطوخودوس و صنبل طیب و گل گاوزبان عناب بابونه

اینا رو هر بار دم کن بخور

بعد از نظر آهن و مولتی ویتامین حتما مصرف کن حداقل تا ۶ماه باید بخوری غذای سالم و مقوی حتما بخور نگو حوصله ندارم درست کنم

قرص هم چیز خاصی به من نداد یه قرص کم کننده اضطراب بود و یه قرص پریپرانولول بود ولی همونا واقعا خوب بود برام

هیچوقت دنبال دارو خوردن نرو .... علاجش دارو نیست باید روحت قوی کنی

من سر بچه اولم این حس رو داشتم دست خودم نبود نمیتونستم جلو اشکامو بگیرم

و بعدا از بقیه مامانا شنیدم اونام همین شرایط رو داشتن

روحیه حساسه حق داری

خودت رو فراموش نکن

از بقیه کمک بخواه و استراحت کن

من تو خودم ریختم چون مشکلات پیدا کردم هیچ چیزم مثل بقیه نشد بخیم عفونت کرد شکمم افتاده شد و همه اینا روحیم تاثیر گذاشت... آدم عصبی شدم... ولی ظاهر نگه داشتم سخت بود زایمان اصلا چیزی که فکر کردم نبود تخت بغلیم راحت بود من درد زیاد داشتم داشتم میمردم نمیدونم چرا انقد فرق داشت مال من. انگار بدن من ضعیف من تحمل نداشتم

متاسفانه شوهر من هیچ درکی از افسردگی بعد زایمان نداشت

هر وقت گفتم من افسردگی گرفتم گفت این همه زایمان کردن افسردگی ندارن فقط تویی

مادر من چند تا زایید خواهرام چندتا زاییدن هیچکدوم نگفتن افسردگی گرفتیم

من میلی جنسیم 80 درصد کم شد مدام از من توقع داشت

مدام میگفت منو دوست نداری

درحالیکه من دوسش دارم ولی حالم خوب نیست

این درک نشدنه برام خیلی سخت تر بود

بعد زایمانم بیشتر روابط جنسیم از روی بی میلی کامله فقط برای جلوگیری از دعوا این کارو میکنم چون حوصله ام نمیکشه بعدش کسی باهام قهر کنه یا حروبحث کنه

برای همین رفتم سر کار

اما کار پروژه ای نه کاری که هر روز باشه

اونجا هم هر روز یه بساط

کارفرمام آقاس و شوهر من مدام سوهان روح

یه روز میگه تو از این خوشت میاد

یه روز میگه کارفرمات لاشیه

یه روز میخواد باهاش دعوا کنه

خلاصه من میرفتم سر کار حالم بهتر بشه برمیگشتم با دعواهای شدید با شوهرم برخورد میکردم این استرس و اضطراب چند ساله

امسال خودش رو نشون داد و عید امسال انقدر حالم بد شد که دیگه حتی نتونستم آب بخورم

آب میخوردم نفسم بالا نمیومد

هرچی میخوردم حالت تهوع

هر دکتری رفتم گفتن استرسه

تا دوماه پیش آندوسکوپی و نوار قلب دادم متوجه شدن گاستریت معده و زخم و عفونت و التهاب معده دارم و یه باکتری داخل معده ام هست که زیاد بودنش دور از جون منجر به سرطان میشه

و هر بار استرس و اضطراب حال من رو بدتر میکرد

دارم دارو مصرف میکنم و شوهرم هم بعد از آندوسکوپی و نمونه برداری از معده ام یه کم ترسیده و متوجه رفتارش شده اما نه اینکه کامل اصلاح بشه

میخوام یه چی بهت بگم

غصه هیچکس رو غیر از خودت نخور

هیچکس اندازه خودت مهم نیست

چون مادر شدن مساوی با اینه که باید خدمتگزار بی قید و شرط همه باشی ولی هیچکس حتی سنگی از جلوی پات برنمیداره

پس قدر خودتو بیشتر بدون

و مراقب باش مثل من نشی...❤️

ممنونم عزیزم

همچنین

اینارو نگفتم که نگران بشی فقط صرف این گفتم که حواست به خودت بیشتر باشه

مدیون خودت نشو هیچ وقت

من خیلی مدیون خودم شدم