W omen and M edicine

James Barry (born Margaret Anne Bulkley, or Bulkeley;[7][8] c. 1789[a] – 25 July 1865) was a military surgeon in the British Army. Originally from the city of Cork in Ireland, Barry obtained a medical degree from the University of Edinburgh Medical School, then served first in Cape Town, South Africa, and subsequently in many parts of the British Empire. Before retirement, Barry had risen to the rank of Inspector General (equivalent to Brigadier) in charge of military hospitals, the second-highest medical office in the British Army. He[c] improved conditions not only for wounded soldiers, but also those of the native inhabitants. Barry performed the first recorded caesarean section by a European in Africa in which both the mother and child survived the surgery

دکتر جیمز بری؛ پزشکی که تا روز مرگش هیچ‌کس نمی‌دانست زن است

مجموعه تاریخ پزشکی|قسمت بیست و هفتم

اوایل قرن نوزدهم، ورود یک زن به دانشکده پزشکی تقریباً غیرممکن بود. اما «مارگارت بَری» دختر جوانی بود که رؤیای پزشک شدن و نجات جان آدم‌ها از سرش نمی‌افتاد.

او یک انتخاب عجیب، خطرناک و کاملاً جسورانه کرد:

تصمیم گرفت به‌عنوان یک مرد وارد دانشگاه پزشکی ادینبرو شود.

مارگارت با نام جدیدش، جِیمز بَری، در پزشکی درخشید. نه‌تنها به‌عنوان پزشک عمومی، بلکه به‌عنوان یک جراح فوق‌العاده توانمند که بعدها در ارتش بریتانیا به مقام سرهنگ رسید.

دکتر بری در آفریقای جنوبی اولین سزارین موفق را انجام داد که در آن هم مادر و هم نوزاد زنده ماندند؛ دستاوردی که در آن زمان تقریباً غیرممکن بود.

او پزشک سخت‌گیر، دقیق و بسیار مهربانی بود؛ اما شخصیت تندی داشت و از اشتباهات مدیریتی، بی‌عدالتی و کمبود بهداشت به‌شدت خشمگین می‌شد.

سال‌ها کسی حتی تصور نمی‌کرد که پشت این صدای مردانه و رفتار نظامی، یک زن پنهان شده باشد.

راستش را بخواهی، حقیقت فقط زمانی فاش شد که دکتر بری در سال ۱۸۶۵ درگذشت.

وقتی پرستار بدنش را برای شست‌وشو آماده می‌کرد، متوجه شد که او یک زن بوده! حتی شواهدی از احتمال بارداری قبلی هم وجود داشت.

ارتش انگار شوکه شده بود، اما خیلی سریع دستور داد موضوع مخفی بماند.

بااین‌حال، راز بالاخره فاش شد و امروز دکتر بری یکی از نمادهای شجاعت، اراده و نبرد با محدودیت‌های اجتماعی در تاریخ پزشکی است.

داستان او یادمان می‌اندازد که گاهی پیشرفت، نه با امکانات، بلکه با جسارتِ عبور از مرزهای غیرممکن ساخته می‌شود. 🌿

#history 

@beyondthescalpel

گرچه الیزابت در آزمون‌های ورودی دانشکده پزشکی پذیرفته شده بود، اما در حالی که او از تحصیل در دانشکده پزشکی منع شده بود، از طریق آموزگار خصوصی به مطالعه ادامه داد. او سال‌های ابتدایی کارش را به صورت خصوصی و به عنوان دستیار چند پزشک محلی طبابت کرد. هر چند سیستم مانع اخذ مدرک پزشکی برای زنان بود، گرت اندرسون یک راه گریز یافت و در امتحانات پزشکی بالاترین نمرات را کسب کرد.

او پس از الیزابت بلک‌ول دومین پزشک زن درجهان شناخته می‌شود. خواهر کوچکتر او میلسنت فاوست یکی از رهبران مبارزات قانون اساسی برای حق رأی زنان بود.

الیزابت گرت اندرسون سال ۱۸۶۵ میلادی پس از انجام آزمونی توسط انجمن پزشکان و داروسازان به عنوان پزشک تأیید شد و اجازه طبابت یافت. این رویدادی تاریخی و مهم در انگلیس آن دوران به‌شمار می‌رفت. اهمیت این اتفاق تا آنجا بود که تا ماه‌ها در محافل علمی اروپا از الیزابت گرت و موفقیت اخیرش صحبت می‌شد. نکته جالب توجه دربارهٔ زندگی شخصی و موفقیت‌های تاریخی الیزابت گرت، مخالفت‌های همیشگی پدرش در خصوص ورود وی به دنیای پزشکی بود، اما الیزابت که با گوش دادن به مقاله‌ای تحت عنوان «پزشکی به عنوان حرفه‌ای برای زنان» به وجد آمده بود، توانست با مخالفت‌های پدر کنار بیاید و راه مورد نظرش را ادامه دهد. او تنها زن کلاس خود در دانشکده به‌شمار می‌آمد و در عین حال این اجازه را نداشت که در همه اعمال جراحی آموزشی شرکت کند. با این حال در امتحانات پایان دوره رتبه نخست را کسب کرد. او که ورودش به دنیای پزشکی را با داروسازی آغاز کرده بود در سال ۱۸۶۶ و در لندن همیشه شلوغ و مه‌آلود آن سال‌ها داروخانه‌ای ویژه زنان و کودکان راه‌اندازی کرد و با توجه به شهرتی که داروخانه‌اش در چند سال بعد به دست آورد، سال ۱۸۷۲ به بیمارستانی جدید برای زنان و کودکان تبدیل شد. الیزابت گرت اندرسون به عنوان مادر پزشکی زنان در انگلیس شناخته می‌شود.

*ضریب آپگار*

در سال ۱۹۵۲، در اتاق زایمانی در شهر نیویورک، نوزادی کبود و بیصدا به دنیا آمد.

پزشکان در تردید بودند و مطمئن نبودند که آیا باید به تلاش ادامه دهند یا خیر.

سپس، صدایی آرام از میان وحشت گذشت.

*دکتر ویرجینیا آپگار گفت: «بیایید به نوزاد امتیاز بدهیم.»*

ھمآن لحظه تشخیص حیات نوزاد را در علوم پزشکی برای همیشه تغییر داد.

خانم دکتر آپگار زمانی رویای جراح شدن را در سر میپروراند، اما در دهه ۱۹۴۰ میلادی ، تعداد کمی از زنان اجازه ورود به اتاق عمل را داشتند. وقتی به او گفته شد که هیچ بیمارستانی او را استخدام نمیکند، به جای آن به پزشکی بیهوشی روی آورد - تصمیمی که جان میلیونها نفر را نجات داد.

او که در بخش زایمان بیمارستان کلمبیا-پرسبیترین کار میکرد، مدام شاهد مرگ نوزادان در عرض چند دقیقه پس از تولد بود، زیرا پزشکان هیچ سیستمی برای تشخیص اینکه کدام نوزادان ابتدا به کمک نیاز دارند، نداشتند.

*یک روز صبح در سال ۱۹۵۲، او یک قلم و کاغذ برداشت و یک آزمایش پنج امتیازی طراحی کرد که: ضربان قلب، تنفس، تون عضلانی، پاسخ رفلکس و رنگ پوست را اندازهگیری میکرد. او آن را امتیاز APGAR آپگار نامید.

این ایده سریعتر از آنچه انتظار میرفت گسترش یافت. در عرض یک دهه، تقریباً هر بیمارستانی در آمریکا از آن استفاده میکرد. مرگ و میر نوزادان به شدت کاهش یافت. پزشکان بالاخره زبانی برای مراقبت از نوزادان داشتند - و نوزادانی که زمانی فوت شده تلقی میشدند، ناگهان نجات یافتند.

خانم آپگار هرگز از تلاش برای پیشرفت دست نکشید. او مدرک بهداشت عمومی گرفت، و به صدای جهانی مادران و نوزادان تبدیل شد. وقتی از او پرسیدند که چگونه در دنیای مردانه پیشرفت کرده است؟

خندید و گفت:

«زنان مانند چای کیسهای هستند - آنها نمیدانند چقدر قوی هستند تا زمانی که در آب داغ قرار گیرند.»

دکتر ویرجینیا آپگار در سال 1974 درگذشت، اما آزمایش او هنوز هم راهنمای هر اتاق زایمان سراسر جهان است.

کانال دفاع از حقوق جامعه پزشکی