آخرین شب

عزیزم اولین بار هست که پستت رو زیر یکی از تایپیکا دیدم و چشمم به امضات خورد و همین طوری اومدم یکی دوتا از تایپیکای خودتو خوندم  

نمی دونم کی هستی چه طور شخصیتی داری که همین جور دلم ندیده جذبت شد و اومدم اینجا و خوندم دیدم همه دلواپس و به فکر تو بوده اند فهمیدم تو با بقیه فرق داری که اینقدر کاربرای سایت مجذوب تو میشن نگرانند 

بهت تبریک میگم که امام رضا تورو برده شهر خودش   بهترین امید و واسطه بین ماها و خدا ،امامرضا هست

امیدوارم هر مشکلی داری به دست امام رضا ،خدای بزرگ حلش کنه.

گاهی بیا تایپیک بزن تکمون کن شاید ما هم خواستیم برامون نایب الزیاره باشی  عزیزم ندیده دوستت دارم رفتی حرم سلام منو هم به آقا برسون  بگو منتظرم حاجتمو از خدا بگیری ❤️❤️❤️ 

ارغوانم مادر مهربون وصبور چه حکمتی بوده که امام رضا تورو کشونده پیش خودش 

الهی حال گل دختر خوب بشه 

اگه میونی هفته ایی ۲بار برو حرم 

عزیزم چقدر ناراحت حالتم خیلی تحت فشاری. چرا انقدر صبوری اخه😔. الهی مشکلاتت حل بشه هر چه زودتر.

ارغوان رو ببر کار درمانی . اونا بهتر میتونن مشکلو حل کنند.

الهی بمیرم برا دوتاتون

کاش کاری ازم برمیومد

راستش خواهر منم ازم دوره پسر ۶ سالش اوتیسم خفیف داره من حتی نتونستم یه کمکی برا اون باشم 

تو هم مثل خواهرمی فقط میگم شرمنده ام

دخترت اضطراب پنهان داره ای کاش پدرش درک میکرد با شما بهتر باشه

ارغوان۱۲ ساله نتونستم بیام پابوس آقا

تو رو خدا از طرف من بخواه ما رو هم دعوت کنه

[QUOTE=400515856]ما را به سخت جانی خود این گمان نبود ! خیلی محتاج دعام لطفا دعام کنید حداقل برای خوب ش ن دختر بیق ...[/Qبغلش کن دست رو سرش بکش وبدون فکر کردن به هیچ چیز ودرنهایت دوست داشتن دخترکت صلوات خاصه حضرت زهرا رو بخون 

عزیز دلم بهداین فکر کن اون بچس نه میخواد لج کسی دربیاره نه قساوتی ونه قصد اذیت داره 

اون داره درون نناارامش رو فریاد میزنه 

همین طوری که برای اون شوهرررر نمیدوونم چیی چی بگم صبوری میکنی برای این فرشته صبوری کن 

دنیا خیلی کوتاهه تو داری برای زندگی ابدی رشد میکنی 

ووخدا رشد تو رو بابچت وشوهرت قرار داده 

سلام ارغوان جونم 

خدا رو شکر که خبر دادی نگرانت بودم 

ارغوان رو بزار مهد کودک بزار یکم به دوریت عادت کنه 

مشاور کودک هم حتما ببرش

چند وقت دیگه برای مدرسه رفتن هم داستان داری باهاش

سلام ارغوان جان

مدت خیلی زیادیه میشناسمت اما اولین دفعه س واست کامنت میزارم.

من همیشه میگم آدمایی که سختترین امتحانا رو توی زندگی تجربه میکنن بی‌ دلیل انتخاب نشدن… 

اینا روحهای معمولی نیستن

روحهایی هستن که خدا توی وجودشون چیزایی دیده که شاید خودشون هنوز نفهمیدن.

 ظرفیتهایی که فقط با عبور از سختیها شکوفا میشن

اما وسط تمام این امتحانا

وقتی توی فشار و تنهایی و بی‌پناهی خودتو گم نکنی،

وقتی از مسیر درست حتی یه لحظه منحرف نشی،

وقتی با وجود تمام دلتنگیا و زخما هنوز فقط خدا رو ببینی و رضایت اون واست مهم باشه،

از اینجا به بعد داستان یه شکل دیگه میشه...

اینجاست که ماجرا تبدیل میشه به عشقبازی خدا و بنده‌ ش…

خدا نگاه میکنه بنده‌ ش رو که در اوج سختی هم دلش نلرزیده، امیدش خاموش نشده، 

 نگاهش حتی برای یک لحظه از معبودش برنگشته💚

 و همین لحظه‌ س که خدا نزدیکتر میشه، مهربونتر میشه و  دستایی که مدتها بالا بوده رو بی‌ پاسخ نمیذاره. 💚

ارغوان جان آدمایی مثل تو آخر داستانشون هیچوقت تلخ نیس

چون خدا هیچوقت اجازه نمیده رنج آدمایی که فقط به خاطر اون ایستادن بی‌ ثمر بمونه

ما اینو به خوبی از بزرگان دینمون یاد گرفتیم

و مصداق هاشو بسیار دیدیم و شنیدیم

آینده‌ آدمایی که به خاطر خدا ایستادگی میکنن هیچوقت تاریک نیست

چون یک نور با عظمت و بی انتها پشتشونه💚